Με αφορμή το τραγούδι των The Cure “Killing an Arab” , μου δίνεται η ευκαιρία να μιλήσω για αν
όχι το αγαπημένο μου ,τότε ένα από τα αγαπημένα μου βιβλία, τον «Ξένο» του Αλμπέρτ Καμύ.
Πριν όμως ξεκινήσω με το βιβλίο, ας πούμε δυο λόγια για το κομμάτι. Το “Killing an Arab”
κυκλοφόρησε το 1980 στον δίσκο «Boys Don’t Cry» και διαρκεί περίπου 2,5 λεπτά ,γραμμένο από τα
ίδια μέλη της μπάντας. Στο τραγουδι περιγράφεται η δολοφονία ενός άραβα, προφανώς, και λίγες
σκέψεις από το ποιητικό υποκείμενο. Πάντως, θα χαρακτήριζε κανείς αντιφατικό το πόσο
χαρούμενη και ανεβαστική είναι η μουσική υπόκρουση σε σχέση με το βάθος και την τραγικότητα
των στίχων.
Περνώντας τώρα στο βιβλίο, Ο Ξένος του Αλμπέρτ Καμύ πρόκειται για τον μεγαλύτερο σε
απήχηση «γιο» του συγγραφέα καθώς έχει αμέτρητα αντίγραφα και έχει μεταφραστεί σε πολλές
γλώσσες. Το βιβλίο μας αφηγείται την ιστορία του γαλλό-αλγερινού άνδρα Μερσώ στην κηδεία της
μητέρας του ,όπου αρχίζει και το αφήγημα, στην ζωή του μετά τον θάνατο της αλλά και στον φόνο ε
ενός άραβα ο οποίος περιγράφεται με απόλυτη απάθεια και σχεδόν αδιαφορία. Η αφήγηση όμως
χωρίζεται σε δύο μέρη: το πριν και το μετά του φόνου. Αφιερώνοντας λοιπόν το πρώτο μέρος στην
πλοκή και την εξέλιξη των χαρακτήρων , ο Καμύ αρπάζει την ευκαιρία να παραθέσει μέσα από το
δεύτερο μέρος την φιλοσοφική στάση του στα λόγια του Μερσώ, κλείνοντας το βιβλίο με τον ύψιστο
προβληματισμό του αναγνώστη.
Θα με ρωτήσετε τώρα, Αντιγόνη θα το πρότεινες σε κάποιον να το διαβάσει και κάτω από ποιές
συνθήκες; Η απάντηση είναι ξεκάθαρη. Ανεπιφύλακτα! Βέβαια πιστεύω πως πρέπει να υπάρχουν
κάποια θεμέλια όσον αφορά την ενασχόληση με τέτοιου είδους βιβλία και μερικές βασικές γνώσεις
πάνω στα φιλοσοφικά ρεύματα. Παρόλα αυτά, ο ξένος είναι μια εξαίρετη δουλειά, μια
συναρπαστική εμπειρία και ένας πολύ καλός φίλος για ένα ήσυχο βράδυ.
Αντιγόνη Ι. για το MOPA-Music Webzine