Σήμερα θα μιλήσουμε για ένα άλμπουμ που έπεσε τυχαία στην αντίληψη μου ψάχνοντας τι νέα κυκλοφορία είχε βγει στο MetalReleases (είναι app στο κινητό) και έπεσα στο Mosaic των Theocracy. Οι Theocracy είχαν ξεκινήσει το 2003 ως one-man band στην Αθήνα (της Georgia) από τον Matt Smith αλλά αυτήν την στιγμή μετράνε 5 άτομα και η έδρα τους είναι Αμερική. Αυτό που με τράβηξε σε αυτό το άλμπουμ ώστε να το πατήσω να το ακούσω ήταν το εξώφυλλο το οποίο θα μπορούσε να είναι από κάποιο εξώφυλλο των Skyclad.
Τώρα στο ψητό... Το άλμπουμ ξεκινάει με το "Flicker" και το Progressive power metal ταξίδι μας ξεκινάει. Αυτό εννοείται περιλαμβάνει ταχύτητα τόσο στα ντραμς όσο και στην κιθάρα, καθώς εννοείται και την συνηθισμένη Power metal κραυγή που πάντα δίνει μια ωραία αισθητική. "Do you ever feel like you just don’t belong here?" αυτός ήταν ο στίχος που μου τράβηξε απευθείας την προσοχή και εννοείται σε βάζει σε σκέψεις σε συνδυασμό και με αυτούς εδώ τους στίχους όπως "Lifelong friendships ended over stupid politicians" και "Life on a screen". Αυτοι οι στίχοι με έκαναν για ακόμα μια φορά να σκέφτομαι γιατί πρέπει να μαστε χωρισμένοι σε στρατόπεδα (δεν είναι κακό να ανήκεις κάπου, κακό είναι να πιστεύεις πως όποιος δεν είναι σε αυτό που ανήκεις είναι εχθρός σου) και εκτός αυτού λόγο των κινητών όλα αυτά να είναι σε πολύ πιο έντονο βαθμό από ότι από κοντά, όπου οι περισσότεροι φοβούνται και να εκφραστούν πλέον ...
"No matter what they say It shall be done". Αυτο μου έμεινε από "Anonymous" αλλά και ότι το τραγούδι γίνεται πιο heavy και θα μπορούσε άνετα να χε βγει στα 00's και να ταν radio hit. Για τον τίτλο αν και με βάση την αναφορά στην τεχνολογία στο προηγούμενο κομμάτι μου ήρθε πως οι στίχοι θα αναφέρονταν εκεί αλλά έπεσα έξω. Τώρα με τον στίχο που άρχισα αυτήν την παράγραφο καθώς και ότι είναι ο αγαπημένος μου από αυτό το τραγούδι έχω να πω... Απλά κάνε αυτό που θες και τις φωνές γύρω σου απλά άφησέ τες να λένε ,οι στόχοι και τα όνειρα πραγματοποιούνται μόνο με σκληρή δουλειά και πίστη.
Τρίτο κομμάτι και είναι το ομότιτλο... "Mosaic" λοιπόν το οποίο αρχίζει πολύ ήπια οριακά σαν κάνει μπαλάντα μέχρι το 1:20 που αρχίζει να παίρνει και το power metal άρωμα . Δεν έλειπε και η πολύ ωραία σολιά του προς το τέλος καθώς και τα δεύτερα φωνητικά σε κάποιο σημείο προς το τέλος του κομματιού που το κάνει ακόμα καλύτερο. "We are mosaic" μας λένε οι Theocracy και βλέπω μπροστά μου την εικόνα του εαυτού μου , φτάνω σε σημείο να καταλαβαίνω πως όλα αυτά που συμβαίνουν ή κάνω εγώ ο ίδιος ενώνονται ένα προς ένα για να κάνουν το προσωρινό "μωσαϊκό" μου και μέχρι να καταστραφεί και να ξανά γίνει από την αρχή ώστε να προστεθούν όλα τα καινούργια πράγματα που μένουν.
Το παιχνίδι πηγαίνει λίγο στο πιο επικό μιας και σκάει ένα τραγούδι σχεδόν 7λεπτο το "Sinsidious (The Dogs of War)". Ένα ακόμα τραγούδι στο οποίο φαίνεται η χριστιανική πίστη τους μιας και Father "may we guard our hearts". Επισης για το "Shall we sing a song while the world is burning?" , δεν ξέρω για εσάς αλλά εγώ προσωπικά θα τραγουδούσα ή το "Where eagles fly" των Manowar ή το "The Βard's Song" των Blind Guardian.
"Return To Dust" και έχουμε φτάσει σε ένα κομμάτι του οποίου το ρεφρέν είναι κολλητικό και catchy, η σολιά του και αυτή αξία αναφοράς μιας και δίνει αυτό το κάτι παραπάνω. "No matter how hard we rage against the dying of the light" δεν ξέρω γιατί εδώ οι Theocracy μας βάζουν πληθυντικό στην μάχη κατά του φωτός... Πάντα πρέπει να λαμπουμε ο καθένας μας γιατί όπως λέει και ο Σάκης Τόλης στον προσωπικό του δίσκο "To be a star you must shine your own light" οπότε μάλλον αναφέρεται σε αυτούς που θέλουν να είναι πλανεμένοι στο σκοτάδι.
Συνεχίζουμε σε κάποια thrashy μονοπάτια στο "The Sixth Great Extinction". Ε δεν θα ταν αλλιώς progressive το όλο εγχείρημα άμα δεν είναι στοιχεία από διάφορα είδη μουσικής. Ένα τραγούδι το οποίο ακούγεται πολύ ευχάριστα και δεν σε κουράζει αλλά η αλήθεια είναι ούτε είπα "Α τι έχουμε εδώ" , ούτε κάποιος στίχος μου κίνησε ιδιαίτερα την περιέργεια.
Μιλάει για αποθέωση και είδωλα το επόμενο κομμάτι που ακούει στο όνομα "Deified". Ένα κομμάτι που ο τρόπος παιξίματος του, του δίνει μια φρεσκάδα και καταλαβαίνεις πως είναι κάτι "καινούργιο" και κάτι που έχει βγει πρόσφατα με ένα πολύ ωραίο main riff. Κάψε τα είδωλα σου πριν σε κάψουν αυτά, είναι ψεύτες και αρνητές της αλήθειας και εξαιτίας αυτού δεν θα μπορέσω ποτέ εγώ και εσύ να φορέσουμε στέμμα. Τα συμπεράσματα δικά σας και όποιος θέλει να μου εκφράσει για το τι εικόνα σχηματίστηκε στο μυαλό του ας μου στείλει μήνυμα!!
"The Greatest Hope"... Η πραγματική μπαλάντα του άλμπουμ έχοντας πιάνο, βιολιά, ήρεμα ντραμς και Matt να τα δίνει όλα με πολύ πάθος που κάποιον που είναι έντονα φορτισμενος τον κάνει άνετα να κλάψει. (Ερμηνεία όχι αστεία). Οι στίχοι αναφέρονται στον έρωτα... Στο πως οι πληγές που αφήνει ανοίγουν κάθε φορά, το πως σε αφήνει να αναρωτιέσαι "γιατί", το πως γίνεται την μία στιγμή να είσαι με αυτόν τον άνθρωπο και την άλλη απλά να εξαφανίζεται... ΜΑΓΚΕΣ ΝΑ ΑΓΑΠΆΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΧΝΕΤΕ, ΔΕΊΞΤΕ ΣΤΟΝ ΔΊΠΛΑ ΣΑΣ ΠΩΣ ΘΑ ΕΊΣΤΕ ΠΆΝΤΑ ΕΚΕΊ ΓΙΑ ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΠΆΝΩ ΑΠΌ ΟΛΑ ΝΑ ΤΟ ΛΈΤΕ!!!!
Και αφού αφήσαμε τα ερωτικά, πάλι στην ροή του προγράμματος και τώρα πάμε σε μια 7λεπτη τσίτα κομματάρα το "Liar, Fool Or Messiah". Απο τον τίτλο είδη καταλαβαίνουμε που το πάνε το πράγμα αλλά μας το λένε απέξω απέξω μέχρι να κάτσεις να διαβάσεις τους στίχους οι οποίοι δεν αναφέρονται πουθενά αλλού εκτός του Ιησού. Τώρα που αποκάλυψε και το πρόσωπο του τραγουδιού άμα το συνδυάσεις και με τον τίτλο χωρίς να διαβάσεις όλους τους στίχους καταλαβαίνεις πως λένε για την αμφισβήτηση που υπέστει ο Ιησούς πριν γίνουν όλα αυτά που διαβάζουμε στην Αγία γραφή.
Τελειώνει το ένα έπος και μπαίνουμε σε άλλο... Αυτήν την φορά 19λεπτο... 19 λεπτά ταξίδι στην ερυθρά θάλασσα. Ναι "Red Sea" ονομάζεται το τραγούδι. Εδώ η μπάντα μας δείχνει για τα καλά τι θα πει Progressive power metal. Ρυθμοί αλλάζουν μέσα στο τραγούδι άλλοτε γίνονται πιο αργοί άλλοτε πιο γρήγοροι, έχουμε riffs για να φάνε οι κότες που μπορεί για άλλους να ταν και ολόκληρο άλμπουμ. Εννοείται και δευτερα φωνητικά όπου χρειαζόταν και στο τελευταίο λεπτό κλείνει επικά και παράλληλα sabatonικα κάτι που κάνει το τραγούδι ακόμα πιο επικό. Στίχοι θρησκευτικού χαρακτήρα για άλλη μια φορά με την διαφορά πως εδώ έγραψαν βιβλίο ολόκληρο τα παιδιά.
Ένα άλμπουμ που με βάλε να σκεφτώ, ένα άλμπουμ που με έκανε να περάσω ευχάριστα το απόγευμα μου. Είτε είσαι χριστιανός είτε όχι εννοείται δεν βρίσκω το λόγο να μην το ακούσεις άμα σου αρέσει το power metal μαζί με Progressive πινελιές. Για ταξίδια είναι ότι πρέπει αυτός ο δίσκος μιας και κρατάει 1 ώρα και 6 λεπτά. Ρίξτο μια ματιά δεν χάνεις τίποτα !!!
Βαθμολογία : 8,5 /10
Ανδρέας Βαρσάμης για το MOPA-Music Webzine