.jpeg)
Νέο album από τους θεσσαλονικείς Psychobreak ονόματι Εθισμοί & Ντράβαλα . Ελληνόφωνος punk δίσκος o οποίος αποτελείται από 10 tracks:
1) Εθισμοί & Ντράβαλα
2) Στη πόλη
3) Χωρίς Αγέλη
4) Ιντερπόλ
5) Πανικός
6) Διπολικός
7) Δε Θα Ξεχάσω
8) Ιστός
9) Πες μου τι
10) Το Πιο Όμορφο Τέλος
Γρήγορες κιθάρες , μπάσο ιδιαίτερο και βαρύ, drums χαρακτηριστικά του punk ήχου όπως και τα raspy , ελληνικά φωνητικά με κοινωνικό περιεχόμενο. Πολύ διαφορετική προσέγγιση στον ήχο,κρατώντας όμως πάντα στο μυαλό την punk ταυτότητα τους. Ένα πολύ δυνατό album από την αρχή,καθώς δεν κρατάει πίσω και εξαπολύει "επίθεση" κατά του ακροατή από το πρώτο κιόλας κομμάτι. Προσωπικό αγαπημένο του δίσκου το κομμάτι Ιντερπόλ με τις έξυπνες ρίμες του και τον πιο "σκληρό" του ήχο. Πάμε όμως να τα δούμε λίγο πιο αναλυτικά.
Track 1: Εθισμοί & Ντράβαλα
Δυνατό ξεκίνημα με drums στα καλύτερα τους. Catchy Riff που θυμίζει pop punk με μπάσο και κιθάρες να εμπλέκονται αρμονικά. Φωνητικά με τον χαρακτηριστικό raspy ήχο σε ταξιδεύουν κατευθείαν σε funky ρυθμούς.
Track 2: Στη πόλη
Θεματολογία πίσω απο το κομμάτι φαίνεται να είναι η πολυκοσμία και βαβούρα της πόλης , από την οποία θέλεις συνήθως να ξεφύγεις. Ένα πάντα επίκαιρο θέμα που θα αγγίξει πολύ κόσμο. Το μπάσο κάνει αρχικά την εμφάνιση του (πάντα έξυπνο και γρήγορο) με τα υπόλοιπα όργανα αλλά και φωνητικά (στα οποία προσέχεις κάποιες πολύ προσεγμένες ωραίες δεύτερες) να ακολουθούν.
Track 3: Χωρίς Αγέλη
Στους ίδιους σχετικά ρυθμούς με το προηγούμενο, χωρίς να μοιάζει όμως ιδιαίτερα. Τα φωνητικά για μένα ξεχωρίζουν στο συγκεκριμένο κομμάτι, χωρίς να σημαίνει όμως πως τα όργανα δεν δίνουν το δικό τους ρεσιτάλ. Από το παίξιμο των παιδιών φαίνεται πόσο δεμένοι είναι σαν συγκρότημα, πάντα tight και μέσα στους χρόνους τους , χωρίς να χάνουν το συναίσθημα που απαιτείται.
Track 4: Ιντερπόλ
Το αγαπημένο μου του δίσκου όπως προείπα πάνω, καθώς θεωρώ ότι είναι άκρως αντιπροσωπευτικό του ήχου τους. Για άλλη μια φορά τα όργανα αλλά και η φωνή αποδεικνύουν τις ικανότητες τους και μας χαρίζουν το πιο ξεσηκωτικό ,γεμάτο ενέργεια και πάθος κομμάτι του album.
Track 5: Πανικός
Πέμπτο κομμάτι και φτάνουμε αισίως στην μέση του δίσκου. Όμως μου φαίνεται λες και τον ξεκίνησα τώρα. Δίπλα φωνητικά και τα πάντα ιδιαίτερα όργανα μας κρατάνε συντροφιά σε ένα ακόμα punk rock αριστούργημα. Εδώ είναι που ξεκινάω να καταλαβαίνω ακριβώς πόσο δημιουργικό είναι το συγκρότημα, κάτι το οποίο σπανίζει.
Track 6: Διπολικός
Μπάσο και drums ξανά στην αρχή του track και αμέσως μετά ένα μπαμ ενέργειας που μας κάνει να χανόμαστε στην μελωδία. Θέμα πίσω από το κομμάτι κυρίως ο χαρακτηρισμός Διπολικός. Γρήγορο κομμάτι (μόλις στα 1:26 λεπτά) όμως ένα δυνατό addition.
Track 7: Δε Θα Ξεχάσω
Catchy κιθαριστικό riff που σε εθίζει κατευθείαν και ένα λίγο μεγαλύτερο intro από τα προηγούμενα. Αλλαγή στις φωνές, έξυπνα αρμονικά και δεύτερες. Ένα από τα πιο emotional κομμάτια του δίσκου για μένα.
Track 8: Ιστός
Intro κιθάρας,μπάσου και φωνητικών με τα drums να μπαίνουν με άγριες διαθέσεις λίγο αργότερα. Γρήγορο κομμάτι με λίγο πιο melodic διαθέσεις χωρίς να λείπουν οι meaningful στίχοι.
Track 9: Πες μου τι
Το πρώτο κομμάτι με ένα ναι μεν μικρό αλλά πιο ήρεμο break και τα παιδιά κάνουν ξανά την διαφορά. Πες μου τι πάει λάθος με το μυαλό μου μας λένε και μας χτυπούν ξανά στα feels, στους χορευτικούς τους όμως ρυθμούς.
Track 10: Το Πιο Όμορφο Τέλος
Τελευταίο track του δίσκου το πεντάλεπτο "Το Πιο Όμορφο Τέλος". Λίγο μεγαλύτερο intro ξανά αλλά και πιο "ήρεμη" αρχή στα φωνητικά ( κάτι το οποίο αλλάζει στη συνέχεια και μετατρέπεται σε αυτό το στυλ που αγαπήσαμε). Ένα τέλειο κλείσιμο στο album καθώς δεν θα μπορούσα να το φανταστώ αλλιώς. Η δυνατότητα του συγκροτήματος να μας κάνει να νιώθουμε τόσο διαφορετικά , emotional αλλά και παθιασμένα με κάθε τους κομμάτι είναι πραγματικά αξιοσημείωτη.
Η δουλειά της μπάντας εδώ είναι ξεχωριστή και έχει ένα spark. Σίγουρα θα αγγίξει τους λάτρεις του punk είδους και θα τραβήξει κοινό και άλλων σκηνών. Άξιο ακρόασης μια και δύο φορές το συγκεκριμένο άλμπουμ, καθώς βρίσκω τον εαυτό μου να επαναλαμβάνω τα τραγούδια τους συνέχεια.
Βαθμολογία: 9/10
Χριστίνα Σουβουκλίδου για το MOPA-Music Webzine