Poor Things [2023] : Full Movie Review

 

Μαθαίνοντας για τον ερχομό της νέας ταινίας του Γιώργου Λάνθιμου δεν μπορούσα παρά να χαρώ , αν κάποιος με γνωρίζει ξέρει πως είναι από τους σκηνοθέτες που θαυμάζω όχι μόνο λόγο της τέχνης του , αλλά και λόγο των θεμάτων με τα οποία καταπιάνεται σε κάθε δουλειά του.

Το Poor Things δεν αποτελεί εξαίρεση , μπαίνω στην αίθουσα του cinema χωρίς να έχω ιδέα του τι θα παρακολουθήσω και για να το πετύχω αυτό πραγματικά έπρεπε να απέχω από τα κοινωνικά δίκτυα όλων των σινεφίλ γνωστών τις τελευταίες 2-3 ημέρες διότι η ταινία συζητιέται παντού και όχι άδικα από ότι φαίνεται.

Η πλοκή της ταινίας μπορώ να πω ότι μου φάνηκε πολύ πιο απλή από τις παρελθοντικές δουλειές του Λάνθιμου και ίσως να αποτελεί πλέον και την πρόταση κάποιου ώστε να εισάγει κάποιον φίλο ή γνωστό του σε αυτό το ιδιαίτερο είδος κινηματογράφου. Αν θα έπρεπε να το παρομοιάσω με είδη μουσικής θα έλεγα πως ο Κυνόδοντας και οι παλιές δουλειές του Λάνθιμου αποτελούν την Acid Jazz περίοδο του και με το Poor Things κατάφερε να κάνει κάτι πιο Pop χωρίς απαραίτητα αυτό να είναι κακό , προσωπικά χαίρομαι πάρα πολύ για αυτό το άνοιγμα στο εύρη κοινό διότι δίνεται η ευκαιρία σε αρκετό κόσμο να γνωρίσει τον σουρεαλιστικό τρόπο γραφής του βλέποντας κάτι πιο "ευκολοχώνευτο" ( σ.σ κρατήστε την τελευταία λέξη θα επιστρέψω στο τέλος ).

Αφού λοιπόν κάναμε την εισαγωγή μας πάμε στο σενάριο , κεντρική ηρωίδα είναι η Μπέλα (Έμα Στόουν), μια γυναίκα που αυτοκτονεί μονάχα για να βρει τον εαυτό της ξανά ζωντανό, χάρη σε έναν ιδιότροπο γιατρό, ο οποίος την επαναφέρει. Ωστόσο πλέον δεν θυμάται το παραμικρό, έτσι ο επιστήμονας τη θέτει υπό την προστασία του, αγνοώντας ότι εμπόδιο στα σχέδιά του πρόκειται να μπουν ο νεαρός βοηθός του, ένας ερωτύλος δικηγόρος, αλλά και η βούληση της ίδιας της Μπέλα για ελευθερία και ζωή.

Η Μπελά περιτριγυρίζεται από το αντρικό φύλο καθόλη την διάρκεια της ταινίας και όλοι έχουν μια μορφή εξουσίας πάνω σε αυτήν , ένα πρόβλημα που δυστυχώς συνεχίζει να υπάρχει μέχρι και σήμερα στο ωραίο φύλλο και πολλές φορές με άσχημη κατάληξη. 

Ο Λάνθιμος μέσα από αυτήν την κατάσταση θίγει θέματα τα οποία αφορούν την σύγχρονη εποχή από το metoo , μέχρι τις μορφές του φεμινισμού και από τις καταστάσεις στις οποίες μπορεί να φτάσει κάποιος όταν βιώνει φτώχεια μέχρι τον έρωτα χωρίς ανταπόκριση.

Ακόμα παρουσιάζει και μια ωμή-κυνική προσέγγιση για την ματαιότητα της ζωής και γκρεμίζει επιτέλους αυτό το ροζ συννεφάκι που πολλοί αρνούνται να κατέβουν από αυτό. Με αλλά λόγια σου δείχνει πως πραγματικά είναι η ζωή. 

Ένας από τους τρόπους μέσα από τον οποίο το επιτυγχάνει αυτό είναι η πλήρης απενοχοποιημένη απεικόνιση της ηδονής και της σεξουαλικης πράξης μιας και η πρωταγωνίστρια μας μέσα από αυτήν την πράξη βρίσκει σε πρώτη φάση χαρά αλλά στην πορεία βρίσκει και αρκετή δυστυχία , η παραπάνω πρόταση αποτελεί και έναν από τους βασικούς κορμούς της ταινίας , ο οποίος στέκεται απέναντι σε κάθε μορφή πουριτανισμού, και  εκθέτει τις  άρρητες υποκειμενικές ενοχές του καθενός γύρω από το σεξ.

Κλείνοντας , το Poor Things πραγματεύεται την απελευθέρωση του γυναικείου φύλου από καταπιεστικές καταστάσεις και δείχνει πως όσες δυσκολίες και να έρθουν ένας άνθρωπος θα μπορέσει να ανθίσει και να ζήσει την ζωή του όπως πραγματικά επιθυμεί αρκεί να το βάλει σαν στόχο.

Μιχάλη είναι το Poor Things μια ταινία για όλους ; 

Και ναι και όχι , δεν μπορώ να γνωρίζω τι είδος σινεμά καταναλώνει ο καθένας και το τι αντέχει να δει πάνω στην οθόνη , το μόνο που έχω να πω είναι πως αν δεν αντέχεις την ωμή πραγματικότητα και δεν θες να σου διαλυθεί το συννεφάκι που προανέφερα καλύτερα να δεις κάτι άλλο , η ταινία παραμένει "λανθιμική" σε τεράστιο βαθμό είναι πιο προσβάσιμη και "ευκολοχώνευτη" όπως ανέφερα και παραπάνω  χωρίς όμως να την κάνει και πιο εύκολη στην προβολή από κάποιον που δεν έχει καθόλου ιδέα πάνω στο είδος απλά αποτελεί μια πολύ καλή εισαγωγή που αν κάποιος έχει την όρεξη να την κάνει σίγουρα θα περάσει καλά. 

Προσωπικά την λάτρεψα και σίγουρα θα την ξανά έβλεπα με έκανε να σκεφτώ , να σιχαθώ τον κόσμο στον οποίο ζούμε λίγο παραπάνω , με συγκίνησε και με έκανε να αναθεωρήσω πράγματα και καταστάσεις.

Βαθμολογία : 9/10

Μιχαήλ-Άγγελος Διακογεωργίου για το MOPA-Music Webzine