.jpeg)
Ηχηρό και βροντερό παρόν μας δίνουν οι ασταμάτητοι θρύλοι και υπαρασπιστές του παραδοσιακού heavy metal Accept.
Μετά από μόλις τρία χρόνια απουσίας προσθέτουν στην δισκογραφία τους έναν άξιο δίσκο που δικαίως φέρει το όνομα της μπάντας.
Στα φωνητικά έχουμε και πάλι τον Mark Tornillo που υπηρετεί την μπάντα από το Blood of the nations του 2010 και δεν τίθεται σε καμία περίπτωση αμφισβήτηση για την εκτέλεση των καθηκόντων του.
Το αναφέρω αυτό διότι δεν είναι και εύκολο να αντικαταστήσει κανείς την προσφορά του Udo στις παλιότερες κυκλοφορίες τους,καθώς από αυτόν μάθαμε και αγαπήσαμε τους Accept.
Ας προχωρήσουμε στα εσώτερα του δίσκου αυτού.Σαν πρώτη παρατήρηση ακούγοντας τον δίσκο στην ολότητα του δεν διαφέρει από την προηγούμενη κυκλοφορία πέρα από την προσθήκη περισσότερων μελωδιών και αξιοσημείωτων εισαγωγών.
Αυτό δεν είναι κάτι κακό απαραίτητα γιατί θέλω να σταθώ σε κάτι άλλο.Με την πάροδο των χρόνων οι Accept δεν έχουν ξεθωριάσει ούτε έχουν παραχωρήσει τα σκήπτρα πουθενά λόγω την διαχρονικής ενέργειας που βγάζουν σε κάθε δίσκο τους μη αφήνοντας περιθώρια για κακές κριτικές εκτός μερικών κακεντρεχών.
Το επιχείρημα μου είναι διαμορφωμένο με αυτόν τον τρόπο διότι αν μια νέα μπάντα έβγαζε αυτόν τον δίσκο θα τους επευφημούσαμε για χρόνια άλλα επειδή δεν είναι ένα ακόμα Balls to the wall ή ένα Restless and wild θα τους κράξουν και υποβαθμίσουν αγνοώντας την πραγματική ουσία και μήνυμα της μπάντας.
Ένα μικρό δείγμα αυτού του μηνύματος είναι πως ανεξαιρέτως την ηλικία των μελών μας παραθέτουν για ακόμα μια φορά έναν δίσκο για να προσθέσουμε στην συλλογή μας.
Όπως προανέφερα ο δίσκος δεν διαφέρει ηχητικά από την προηγούμενη κυκλοφορία ούτε έχει κάτι ιδιαιτέρως καινούργιο.Πατροπαράδοτο και κλασικό heavy metal τιμώντας τις ρίζες του με έμφαση στα ρεφρέν,distorted speed guitars αλλά και με rock n roll vibes σε αρκετά σημεία φτάνουν για να πορώσουν κυρίως τους παλαιούς δοξαστές αυτού του υποείδους χάρις του οποίου γεννήθηκαν και άλλα υποείδη και μάλιστα πολλά από αυτά έχουν ως μία από τις κύριες επιρροές τους την συγκεκριμένη μπάντα.
Τα highlights του δίσκου κατά την προσωπική μου γνώμη είναι τα Diving into sin,Humanoid,Unbreakable και Southside of hell.
Βαθμολογία : 7.5/10
Μιχάλης Τσακίρης για το MOPA-Music Webzine