My Dying Bride - A Mortal Binding (Full Album Review)

 

To 14o album τους έδωσαν στην δημοσιότητα οι  Death/Doom Metal θρύλοι My Dying Bride , με τίτλο "A Mortal Binding" μέσω της  Nuclear Blast. 

Η καριέρα των  Βρετανών δεν είναι μια που χρειάζεται συστάσεις, καθώς αποτέλεσαν τεράστιο κομμάτι στην πορεία ολόκληρου του doom/death metal είδους και έχτισαν μέσα σε αυτό δικά τους μονοπάτια, οπότε πάμε κατευθείαν στο περιεχόμενο του δίσκου: 

7 κομμάτια , με το πιο μικρό στα 6 και κάτι λεπτά και το μεγαλύτερο να αγγίζει τα διπλάσια. Τα tracks κατά σειρά είναι:

1) Her Dominion 

2) Thornwyck Hymn 

3) The 2nd Of Three Bells

4) Unthroned Creed

5) The Apocalyptist

6) A Starving Heart

7) Crushed Embers

Ξεκινάμε μελαγχολικά ,δυναμικά και ανατριχιαστικά , με το Her Dominion να μας παγώνει με τα αιμοδιψής riffs και growl φωνητικά του. 

Συνεχίζουμε με το  Thornwyck Hymn που περιέχει clean vocals , χωρίς να παραλείπει τις μανιασμένες κιθάρες και τα επιβλητικά drums. To video clip επίσης ,όπως όλες οι δουλειές του συγκροτήματος ,προσεγμένο μέχρι και στην τελευταία "σταγόνα". 

Ψυχρά χρώματα, που κάνουν αντίθεση με τα θερμά του προηγούμενου lyric video πλημμυρίζουν την εικόνα μας , ένα στυλιστικό addition που εκτιμώ πολύ. 

The 2nd Of Three Bells το επόμενο κομμάτι, σχετικά πιο ήρεμο σε tempo,κάτι που μας δίνει τον χρόνο να προσέξουμε λίγο παραπάνω την υπέροχη δουλειά που έχει γίνει με το βιολί. 

Πίσω στα βαθιά και αδίστακτα μονοπάτια μας πάει το Unthroned Creed , με την μουσική όλο και να αγριέυει , διατηρώντας όμως τα μελωδικά, καθαρά φωνητικά. 

Μια συναισθηματική αρχή με το βιολί μας δίνει το  The Apocalyptist ,όμως μας εκπλήσσει,καθώς τα screams επιστρέφουν και μαζί τους τα όργανα δίνουν ένα ρεσιτάλ αργό και "βασανιστικό". 

Προ τελευταίο track του δίσκου " A Starving Heart" και μπορώ να πω ότι φτάσαμε αισίως στην μπαλάντα του album.. Βιολιστική πανδαισία που εμπλέκεται με την παγωμένη ατμόσφαιρα.. Άκρως συγκινητικό.

Crushed Embers ονομάζεται το τέλος του doom αυτού ταξιδιού και έχει ίσως το πιο catchy riff ως τώρα, διαλείμματα, φωνητικό έργο άξιο χειροκροτήματος και δεμένα όργανα που παίζουν με μανία, είναι το μόνο τέλος που θα μπορούσε να έχει αυτός ο δίσκος. 

Ξεκάθαρα μια τρομερά βαρβάτη προσθήκη στην δισκογραφία του συγκροτήματος , που είναι σίγουρο πως θα σε αφήσει με ανοιχτό το στόμα. Εσύ,θα πάρεις το χέρι του Aaron Stainthorpe για να ζήσεις αυτή την φρικαλέα πανδαισία; 

Βαθμολογία : 9/10

Χριστίνα Σουβουκλίδου για το MOPA-Music Webzine