Rotting Christ - Pro Xristou (Full Album Review)

 

Οι Έλληνες Black Metal θρύλοι Rotting Christ θα δώσουν στην δημοσιότητα τον 14ο κατά σειρά δίσκο τους ονόματι PRO XRISTOU στις 24 Μαίου μέσω της Season Of Mist , η οποία είχε την καλοσύνη να μας δώσει το album για προακρόαση και έχουμε την χαρά να γράφουμε αυτό το review. 

Οι τιτάνες του black metal είχαν μια ανοδική μόνο πορεία καθώς έκαναν το "μπαμ" στην σκηνή με δίσκους όπως το "EAΛΩ" , " Κατά Τον Δαίμονα Εαυτού" και το δικαίως πασίγνωστο "Non Serviam". Έχοντας μόλις βγάλει νέο υλικό το 2019 ( Album : The Heretics") , οι Rotting Christ επιστρέφουν δριμύτεροι , έτοιμοι να μας βάλουν στα σκοτεινά τους μονοπάτια. Με tracklist αποτελούμενο από 10 κομμάτια ( και 2 bonus που υπάρχουν μόνο στο limited edition box set) μας χαρίζουν απλόχερα ένα extreme ταξίδι στον κόσμο της ατμοσφαιρικής μουσικής .

1ο κομμάτι-Intro : Pro Xristou

Spoken word αρχικά από τον Σάκη Τόλη ο οποίος μας λέει Προ Χριστού και αμέσως μετά εμφανίζονται τα όργανα δυναμικά , βάζοντας μας κατευθείαν στο κλίμα του τι πρόκειται να ακούσουμε. Με ένα gut punching riff και τα απόκοσμα chant του Σάκη που αναφέρουν θεούς όπως ο Άδης , Η Νυξ ,ο Τυρ ,ο Προμηθέας κ.α. έχουμε ήδη κάνει την αρχή για έναν δυνατό δίσκο-αριστούργημα

2ο κομμάτι : The Apostate

Spoken word ξανά με τον Σάκη να απαγγέλλει "Νενίκηκάς με Ναζωραίε".  Riffs που θυμίζουν "παλιότερο" ήχο Christ, drums όπως πάντα punchy και μπάσο γρήγορο και κοφτό , το συγκρότημα μας βαφτίζει επίσημα πλέον στον ήχο του δίσκου. Τα φωνητικά έξυπνα και μελωδικά , μίξη μεταξύ Ελληνικών και Αγγλικών με ένα quote του Ιουλιανού ( τελευταίου παγανιστή αυτοκράτορα)
Προσωπικά το αγαπημένο μου κομμάτι του δίσκου ως λάτρης των μελωδικών φωνητικών

3ο κομμάτι: Like Father Like Son

Το single το οποίο μας χάρισαν πρίν τον δίσκο (και καταλαβαίνω το γιατί) είναι πιο κλασσικός Rotting Christ ήχος, με πειραματισμούς βέβαια, μελωδικές κιθάρες , solo και catchy chorus " Like Father Like Son" όπως μας βρυχάται ο Σάκης σε αυτόν.

4ο κομμάτι : The Sixth Day

Κοφτά riffs με μπάσο πάντα γεμάτο,βαρύ και ασήκωτο  , με διαφορετικά φωνητικά και θεματολογία την Γένεσις 1:24 -31 ( την δημιουργία του ανθρώπου κλπ)  το Sixth Day ναι μεν είναι γρήγορο κομμάτι, αλλά σίγουρα σου αφήνει ένα ominous συναίσθημα.

5o κομμάτι: La Lettera Del Diavolo

Το γράμμα του Διαβόλου ο μεταφρασμένος ( από τα ιταλικά) τίτλος του κομματιού , με κιθάρες να θυμίζουν ξανά τον vintage ήχο της μπάντας , guest φωνητικά από την mezzo soprano Ανδρονίκη Σκουλά και την  ανατριχιαστική ερμηνεία του Σάκη Τόλη , φτάνουμε αισίως στα μέσα του δίσκου. 

6ο κομμάτι: The Farewell

Ατμοσφαιρική αρχή για το κομμάτι , σε αντίθεση όμως με την συνέχεια του η οποία είναι άκρως δυναμική. Κιθαριστικά μέρη που έχουν επιρροές από πολλά είδη , μπάσο πάντα haunting και φωνητικά που σε κολλάνε στον τοίχο με τα growls αλλά και τις χορωδίες τους , το 6λεπτο addition στον δίσκο είναι αρκετά δυνατό.

7ο κομμάτι : Pix Lax Dax

Το κομμάτι μας ξεκινάει με κιθάρα ήρεμη ( κάτι που μεταμορφώνεται ξανά σε θηριώδη ήχο )  και κάνει ένα reference στο 2ο κομμάτι "The Apostate" με το " Σώσε με Ιέρεια " να αντηχεί ως ρεφραίν ,χωρίς όμως να λείπουν οι διαφορές μεταξύ των δυο κομματιών. Ξανά άκρως ανατριχιαστικό με ατμόσφαιρα στο 100%.

8ο κομμάτι: Pretty World , Pretty Dies

Αφήγηση από quote του T.S Eliot  και drum intro κάνουν την εμφάνιση τους στην αρχή και τα όργανα δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό, μας δείχνουν την εξυπνάδα αλλά και την ευελιξία τους στις επιρροές από άλλα είδη και στην ικανότητα να υποστηρίξουν απόλυτα τα growls του τραγουδιστή.

9ο κομμάτι : Yggdrasil

Κομμάτι που φωνάζει Σκανδιναβία ( καθώς είναι εμπνευσμένο από το  "Yggdrasil" , το "Παγκόσμιο" δέντρο το οποίο ένωνε και τους 9 κόσμους της Σκανδιναβικής κοσμολογίας)   και μιξάρει τα μελωδικά με τα whisper και growl φωνητικά , με αφηγήσεις κ.α .Είναι μια αρμονική πανδαισία και σίγουρα ένα ιδιαίτερο κομμάτι του album

10ο κομμάτι: Saoirse 

Φτάνουμε αισίως στο τέλος του δίσκου με ένα τραγούδι βαρύ και επικό , που κάνει αισθητή την παρουσία του από τα πρώτα δεύτερα και μας μαγεύει με κιθαριστικά riff που εμπλέκονται με το μπάσο και τα ντραμς υπέροχα. To Saoirse είναι επίσης ένα single το οποίο μας έδωσαν pre album release και είναι απόλυτα χαρακτηριστικό ( αν και οχι δεσμευτικό ) όσον αφορά τον ήχου του δίσκου. Τελευταίο κομμάτι και πιστεύω πως ήταν ακριβώς αυτό που χρειαζόταν αυτό το release για να σβήσει με ένα πολύ ωραίο, επικό αλλά και δυναμικό συναίσθημα.

Δεν έχω λόγια πραγματικά για αυτόν τον δίσκο. Ήταν ένα ξεχωριστό ταξίδι και ένα πάρα πολυ δυνατό addition στην δισκογραφία του συγκροτήματος, το οποίο καταφέρνει να μας προσφέρει κάτι ταυτόχρονα νέο αλλά και νοσταλγικό με πινελιές δίκες του. Κατά την γνώμη μου είναι album το οποίο αξίζει μια και δυο ακροάσεις ( η 2η για να το κατανοήσεις ίσως πλήρως) και προσθέτει έναν ακόμη εξαίρετο δίσκο στο τιτανοτεράστιο όνομα του Hellenic Black Metal Rotting Christ.

Βαθμολογία : 8/10

Χριστίνα Σουβουκλίδου για το MOPA- Music Webzine