Θλίψις - Dawn Of Defiance ( Full Album Review )

 

Γύρω στον Ιούλιο , μάθαμε πως οι Black Metallers από τον νομό Αιτωλοακαρνανίας θα κυκλοφορήσουν το πρώτο τους πόνημα.

Μεγάλη υπόθεση για την κάθε μπάντα η κυκλοφορία του πρώτου της δίσκου και ειδικότερα όταν σαν σχήμα έχεις καταφέρει να κερδίσεις την εμπιστοσύνη του κοινού τότε και το ίδιο αδημονεί για το τι θα ακούσει 

Κάτι τέτοιο συνέβει και με τους Θλίψις , παρακολουθώ το σχήμα από τα παρθενικά του βήματα , είχα την χαρά να γνωρίσω από κοντά τον ιδρυτή του σχήματος και γενικότερα περίμενα να ακούσω μια ολοκληρωμένη δουλειά από τα παιδιά.

Η στιγμή αυτή λοιπόν έφτασε με το "Dawn Of Defiance" , 34 λεπτά καθαρόαιμου Black γεμάτο ανησυχίες , και θάψιμο σε όλο το σάπιο αυτό σύστημα είτε το κοινωνικό είτε το πολιτικό. 

Πάμε να ξεκινήσουμε !!!

Πρώτο κομμάτι , "A War Handbook" , η ομιλία στην αρχή , το riff το οποίο σε πιάνει αμέσως από τα μούτρα αλλά και το αψεγάδιαστο drumming συνθέτουν κάτι το μαγικό.

Όχι απλά δεν προλαβαίνεις να πάρεις ανάσα με αυτό το εναρκτήριο κομμάτι αλλά πορώνεσαι για το τι θα ακολουθήσει.

Συνεχίζουμε με το "Eternal Sleep Of Agony" , εδώ το τοπίο αλλάζει παρατηρώ αρκετή επιρροή από το φάσμα του ελληνικού Black Metal αλλά εδώ έχει δοθεί και μια Depressive χροιά η οποία καθόλου δεν με χάλασε , τα φωνητικά είναι ο ορισμός της οδύνης και του σπαραγμού μου έφεραν στο μυαλό μπάντες όπως οι Ψ.Χ , οι Hypothermia κλπ. 

Παρατηρώ επίσης αρκετό groove και σε αυτήν την σύνθεση κάτι το οποίο μάρεσε πάρα πολύ. 

Τρίτο στην σειρά είναι το "Acta Non Verba" , το πρώτο κομμάτι το οποίο έδωσαν στο φως της δημοσιότητας οι Θλίψις μέσα στο καλοκαίρι που μας πέρασε , όπως είχα αναφέρει και τότε το epic στοιχείο της συγκεκριμένης σύνθεσης είναι το δυνατό της χαρτί , ακόμη η μπάντα συνεχίζει και σε αυτό το κομμάτι να μας δείχνει το συναίσθημα της απόγνωσης τόσο φωνητικά όσο και κιθαριστικά. 

"An Open Wound" , πραγματικά είναι ένα κομμάτι που δεν περίμενα να δω σε αυτόν τον δίσκο , σε κατακλύζει το συναίσθημα και καταλαβαίνεις ακόμα και χωρίς να έχεις μπροστά σου τους στίχους πως το κομμάτι είναι προσωπικό. Βγαίνει πόνος από τα vocals σε κάθε δευτερόλεπτο και μου θύμισε πολύ την σύγχρονη ελληνική black σκηνή π.χ Human Serpent , Sorgelig , Isolert κλπ. 

( σ.σ. Είχα καιρό να ανατριχιάσω με κομμάτι αλλά το καταφέρατε ρε μάγκες respect !!! )

5ο στην σειρά "The Night That Wolves Were Silent" ,  ένα κομμάτι το οποίο ξεκινάει με απαγγελία αυτήν την φορά ακούμε ένα απόσπασμα από το "Οδός Αβύσσου Αριθμός 0" του Μενέλαου Λουντέμη και κάπου στο 4ο λεπτό ακούμε ακόμη μια εξαιρετική απαγγελία από τα Μακρονησιώτικα ποιήματα του Γιάννη Ρίτσου.

Και οι 2 απαγγελίες είναι δοσμένες από τον  Προκόπη Γιαννείο.

Στα της μουσικής σύνθεσης τώρα το κομμάτι φωνάζει Depressive Black και λογικό αφού μιλάει για τους εξόριστους της Μακρόνησου , μαύρο , άγονο και unsettling σε πάρα πολλά σημεία καταφέρνει να σε βάλει σε περίεργες σκέψεις  και να σε συγκινήσει αφού αναλογιστείς το τι μαρτύρια πέρασαν αυτοί οι άνθρωποι στο συγκεκριμένο νησί. ( Το προσωπικό μου αγαπημένο)

"Rise Up (Παιδιά Σηκωθείτε)" ,  άλλο ένα κομμάτι το οποίο ξεκινάει με απόσπασμα ποιήματος και αυτήν την φορά έχουμε το "Αντισταθείτε" , του Μιχάλη Κατσαρού ενός από τους σημαντικότερους ποιητές της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς.   

Αφού λοιπόν ολοκληρωθεί η ανάγνωση του ποιήματος του μεσσήνιου δημιουργού , οι Θλίψις αναλαμβάνουν δράση κατεδαφίζοντας ότι βρεθεί μπροστά τους. Εδώ η μπάντα πειραματίστηκε στο έπακρο και δεν μας χάλασε καθόλου εκτός του καθαρόαιμου black παρατηρώ από heavy και epic επιρροές μέχρι και μια μικρή χροιά ελληνικού rock.

Και κλείνουμε με το "Enemy At The Gates (Μπήκαν Στην Πόλη Οι Οχτροί)" ,  το κομμάτι που πρωτοτραγουδήθηκε από τον αείμνηστο Νίκο Ξυλούρη , ήταν πηγή έμπνευσης και έκφρασης και για τους Θλίψις που με ένα εξαιρετικό Black Metal Cover κατάφεραν σίγουρα να αποδώσουν τον φόρο τιμής που ήθελαν στα θύματα της 3ης Δεκεμβρίου του 1944. 

Σε αυτόν τον δίσκο δεν θα κάνω επίλογο θα προτιμήσω να αφήσω την μπάντα να μιλήσει 

Σας αφήνω λοιπόν με μερικά δικά τους λόγια , όταν κυκλοφόρησαν αυτό το cover τον Μάρτιο του 2022 :    

 

Στις 3 Δεκέμβρη του 1944 το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ καλεί το λαό σε γενική απεργία ενάντια στον αφοπλισμό των Ελλήνων όπου οι Άγγλοι και το εγχώριο αστικό κράτος καλούσαν. Ο λαός κατευθυνόταν στην πλατεία Συντάγματος όπου και άνανδρα πυροβολήθηκαν από τους Άγγλους, τους Χίτες και τους Ταγματασφαλίτες που βγήκαν από τις φυλακές με σκοπό να καταπνίξουν τις δυνάμεις του ΕΑΜ ΕΛΑΣ. Το αποτέλεσμα ήταν 21 νεκροί και 140 τραυματίες. Ο λαός όμως χύθηκε ξανά στους δρόμους και την επόμενη μέρα, τιμώντας τους νεκρούς του αγωνιστές, κανένα εργοστάσιο δε δούλεψε και η πορεία με μεγάλα πανό και βροντερά συνθήματα.

Επιλέξαμε να διασκευάσουμε το κομμάτι "Μπήκαν στην Πόλη οι Οχτροί" έτσι ώστε με το δικό μας τρόπο να τιμήσουμε αυτούς που έχυσαν το αίμα τους για την ελευθερία, για τη λαοκρατία, για τον τίμιο αγώνα. Οι αξίες και τα ιδανικά που προωθούσαν συνεχίζουν να εμπνέουν τους κολασμένους αυτής της γης και ΔΕ ΘΑ ΞΕΧΑΣΤΟΥΝ ΠΟΤΕ!

Βαθμολογία : 9/10 

Μιχαήλ-Άγγελος Διακογεωργίου για το MOPA-Music Webzine