Οι Empire Of The Moon στο Museum Of Past Affections : Interview In Greek

1) Καλησπέρα Παναγιώτη ευχαριστούμε που δέχτηκες να μιλήσεις στο Museum Of Past Affections. Σε τι φάση σε βρίσκουμε, συστήσου για κάποιον που πιθανόν δεν γνωρίζει τους Empire Of The Moon.

Χαίρε και ευχαριστώ και εγώ με την σειρά μου. Οι Empire of the Moon είναι ένα Black Metal σχήμα το οποίο δημιουργήθηκε το 1996 από εμένα και τον Οuroboro. Έχουμε κυκλοφορήσει ένα demo το 1997 με τίτλο "For The Ancient Light Of Sinn" και δύο albums "Πανσέληνος" το 2014 και "Έκλειψις" το 2020. Αυτή τη στιγμή ολοκληρώσαμε ένα νέο EP το οποίο θα κυκλοφορήσει μέσα στο 2024. Θα περιέχει δύο κομμάτια εκ των οποίων το ένα είναι ένα καινούργιο κομμάτι με την συμμετοχή δύο μελών από ενα παλαιό αλλά και ιστορικό Ελληνικό Black Metal συγκρότημα, και το δεύτερο είναι ένα ακυκλοφόρητο κομμάτι μας.

2) Πες μας για τα Early Days των Εmpire Of The Moon. 

Tα 90's έπαιξαν σημαντικό ρόλο για τις τότε νέες Black Metal μπάντες σε παγκόσμιο επίπεδο. Έτσι λοιπόν και για εμάς στην Ελλάδα αυτή η εποχή ήταν μια περίοδος που θα μείνει χαραγμένη βαθιά στην μνήμη μας. Τόσο γιατί τα πράγματα τότε ήταν ακόμη σε παρθένο και underground επίπεδο (το promotion γινόταν κυρίως με zines, αλληλογραφία και tape trading) όσο και για το γεγονός ότι δεν υπήρχαν οι "φιλοδοξίες" που υπάρχουν τώρα από τις νέες μπάντες..Τότε υπήρχε μόνο το σθένος και το πάθος να εξερευνήσουμε και να πειραματιστούμε με ένα νέο είδος Metal το οποίο ήταν ακόμη σε πρώιμο στάδιο και παρουσίαζε εξαιρετικο ενδιαφέρον μουσικά ,στιχουργικά και θεματικά.

3) Στιχουργικά η θεματολογία σας επικεντρώνεται στον αποκρυφισμό και συγκεκριμένα πολλές αναφορές για την Kali. Τι σημαίνει για εσένα αυτό το μονοπάτι ;

Το απόκρυφο είναι ένα στοιχείο το οποίο είναι συνδεδεμένο με τους ΕotM από την αρχή. Γίνονται ασφαλώς αναφορές στην Θεϊκή Μητέρα Kali αλλά και σε άλλες θεότητες, τέχνες και επιστήμες από όλο τον κόσμο. Αυτό είναι το μονοπάτι που είχαμε επιλέξει να ακολουθήσουμε στο ξεκίνημα μας τότε και είμαι πολύ ικανοποιημένος που βρίσκομαστε ακόμη εδώ μετά από τόσα χρόνια να κάνουμε αυτό που είχαμε επιλέξει ορθά εξαρχής.

4) Ο δίσκος Έκλειψις  κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 2020 και απ' τον τίτλο καταλαβαίνουμε ότι είναι ο διάδοχος του πανσέληνος.Εξήγησε μας όλη την δημιουργική διαδικασία. 

Ναι το Έκλειψις είναι ο διάδοχος του πρώτου μας δίσκου ωστόσο τα άλμπουμ μεταξύ τους είναι αρκετά διαφορετικά σε πολλούς τομείς.Το Έκλειψις είναι ένα concept album με καινούργια στοιχεία και αρκετούς πειραματισμους σε σχέση με τον προκάτοχό του. Η διαδικασία ηχογραφήσεων στο τελευταίο άλμπουμ αυτήν την φορά ήταν αρκετά χρονοβόρα και απαιτητική  για να ολοκληρωθεί η παραγωγή. Έπρεπε να προσέξουμε πάρα πολλές παραμέτρους και λεπτομέρειες για να φτάσουμε στο αποτέλεσμα που είχαμε εξαρχής στο μυαλό μας. Αισίως τα καταφέραμε με επιτυχία και είμαστε πολύ ικανοποιημένοι από την ηχογράφηση και την παραγωγή του άλμπουμ στο σύνολο του. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να προσθέσω ότι η βοήθεια του Necro από το Descent Studio ήταν πολύ σημαντική!

5) Ποια ήταν η ανταπόκριση του κόσμου στον καινούργιο δίσκο;

Η ανταπόκριση του κοινού αλλά και των media press ήταν κάτι το μοναδικό, τόσο όταν κυκλοφόρησε ο δίσκος αλλά και μετά από τέσσερα χρόνια κυκλοφορίας, όπου εξακολουθούμε να λαμβάνουμε μηνύματα από κάθε άκρη της γης, και να ακούμε την μουσική μας σε διάφορους ραδιοφωνικούς σταθμούς ανά τον κόσμο. Θεωρώ ότι το feedback αυτό είναι ένα είδος επιβράβευσης για τον  καλλιτέχνη καθώς βλέπει το αποτέλεσμα των προσπαθειών του να ανταμείβεται με αυτόν τον τρόπο. Τουλάχιστον για εμένα ισχύει αυτό.

6) Ονόμασε 5 δίσκους που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην διαμόρφωση του ήχου σας σαν επιρροή.

1) Mercyful Fate - Dont Break the Oath
2) Necromantia - Crossing the Fiery Path
3) Emperor - In the Nightside Eclipse
4) Dissection - Storm of the Light's Bane
5) Varathron - Walpurgisnacht

7) Πέρασε ποτέ από το μυαλό σου λόγω της ελληνικής πραγματικότητας να σταματήσεις την μπάντα (κλειστομυαλια του μέσου Έλληνα,θρησκευτικός φανατισμός κτλ) . Ήθελες να επικεντρωθείς σε κάτι άλλο ολοκληρωτικά;

 

Κάπου στα 00's υπήρξε ένα θέμα με τα μέλη της μπάντας τα οποία ήταν σε διαφορετικα μέρη λόγω σπουδών και στρατιωτικών υποχρεώσεων με αποτέλεσμα να κάνουμε καιρό να βρισκόμαστε μεταξύ μας. Αυτό είχε δημιουργήσει το πρόβλημά να μην μπορούμε να είμαστε διαθέσιμοι για να ηχογραφήσουμε. Σε εκείνη την φάση αποφάσισα να δημιουργήσω τους Chaosbaphomet με τον Ιαπετό, βάζοντας τους ΕotM σε σιγή μέχρι να επανέλθουμε στις θέσεις μας, όπως και έγινε στην συνέχεια.

8 ) Ο δίσκος πιστεύεις ότι έχει ολοκληρώσει τον κύκλο του και είναι έτοιμη η μπάντα να περάσει σε ένα νέο κεφάλαιο ;

Προς το παρόν η επερχόμενη κυκλοφορία μας θα είναι είναι το επόμενο κεφάλαιο των Empire of the Moon. 

9 ) Σκοπεύει η μπάντα να κάνει live εμφανίσεις μες στο 2024 ;

Για το 2024 δεν νομίζω να εμφανιστούμε live διότι κατά τους επόμενους μήνες θα είμαι αφοσιωμένος στις ηχογραφήσεις για το νέο άλμπουμ των Chaosbaphomet. 

10) Παναγιώτη ευχαριστούμε για τον χρόνο σου . Ο επίλογος ανήκει σε εσένα .

Σε ευχαριστώ και εγώ Μιχάλη για την κουβέντα μας.
The Blood is the Life!
H. Δ! H. Τ! 

Μιχάλης Τσακίρης για το MOPA-Music Webzine 

My Dying Bride - A Mortal Binding (Full Album Review)

 

To 14o album τους έδωσαν στην δημοσιότητα οι  Death/Doom Metal θρύλοι My Dying Bride , με τίτλο "A Mortal Binding" μέσω της  Nuclear Blast. 

Η καριέρα των  Βρετανών δεν είναι μια που χρειάζεται συστάσεις, καθώς αποτέλεσαν τεράστιο κομμάτι στην πορεία ολόκληρου του doom/death metal είδους και έχτισαν μέσα σε αυτό δικά τους μονοπάτια, οπότε πάμε κατευθείαν στο περιεχόμενο του δίσκου: 

7 κομμάτια , με το πιο μικρό στα 6 και κάτι λεπτά και το μεγαλύτερο να αγγίζει τα διπλάσια. Τα tracks κατά σειρά είναι:

1) Her Dominion 

2) Thornwyck Hymn 

3) The 2nd Of Three Bells

4) Unthroned Creed

5) The Apocalyptist

6) A Starving Heart

7) Crushed Embers

Ξεκινάμε μελαγχολικά ,δυναμικά και ανατριχιαστικά , με το Her Dominion να μας παγώνει με τα αιμοδιψής riffs και growl φωνητικά του. 

Συνεχίζουμε με το  Thornwyck Hymn που περιέχει clean vocals , χωρίς να παραλείπει τις μανιασμένες κιθάρες και τα επιβλητικά drums. To video clip επίσης ,όπως όλες οι δουλειές του συγκροτήματος ,προσεγμένο μέχρι και στην τελευταία "σταγόνα". 

Ψυχρά χρώματα, που κάνουν αντίθεση με τα θερμά του προηγούμενου lyric video πλημμυρίζουν την εικόνα μας , ένα στυλιστικό addition που εκτιμώ πολύ. 

The 2nd Of Three Bells το επόμενο κομμάτι, σχετικά πιο ήρεμο σε tempo,κάτι που μας δίνει τον χρόνο να προσέξουμε λίγο παραπάνω την υπέροχη δουλειά που έχει γίνει με το βιολί. 

Πίσω στα βαθιά και αδίστακτα μονοπάτια μας πάει το Unthroned Creed , με την μουσική όλο και να αγριέυει , διατηρώντας όμως τα μελωδικά, καθαρά φωνητικά. 

Μια συναισθηματική αρχή με το βιολί μας δίνει το  The Apocalyptist ,όμως μας εκπλήσσει,καθώς τα screams επιστρέφουν και μαζί τους τα όργανα δίνουν ένα ρεσιτάλ αργό και "βασανιστικό". 

Προ τελευταίο track του δίσκου " A Starving Heart" και μπορώ να πω ότι φτάσαμε αισίως στην μπαλάντα του album.. Βιολιστική πανδαισία που εμπλέκεται με την παγωμένη ατμόσφαιρα.. Άκρως συγκινητικό.

Crushed Embers ονομάζεται το τέλος του doom αυτού ταξιδιού και έχει ίσως το πιο catchy riff ως τώρα, διαλείμματα, φωνητικό έργο άξιο χειροκροτήματος και δεμένα όργανα που παίζουν με μανία, είναι το μόνο τέλος που θα μπορούσε να έχει αυτός ο δίσκος. 

Ξεκάθαρα μια τρομερά βαρβάτη προσθήκη στην δισκογραφία του συγκροτήματος , που είναι σίγουρο πως θα σε αφήσει με ανοιχτό το στόμα. Εσύ,θα πάρεις το χέρι του Aaron Stainthorpe για να ζήσεις αυτή την φρικαλέα πανδαισία; 

Βαθμολογία : 9/10

Χριστίνα Σουβουκλίδου για το MOPA-Music Webzine

Break The Cycle : Κυκλοφόρησαν το νέο τους single με τίτλο “Buried Beneath”

 

Οι Break The Cycle είναι μια metalcore μπάντα που βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη, Ελλάδα. Η μπάντα ιδρύθηκε στην Κέρκυρα το 2019 από τους δύο κιθαρίστες. Οι υπόλοιποι μέλη της μπάντας εντάχθηκαν σύντομα για να συμπληρώσουν μια μπάντα 4 μελών που αποτελείται από δύο κιθαρίστες, έναν τραγουδιστή και ένα ντράμερ.

Ο ήχος των Break The Cycle επηρεάζεται σημαντικά από μπάντες όπως οι In Flames, Architects και As I Lay Dying.

Μέσα από την πανδημία COVID, η μπάντα κυκλοφόρησε το πρώτο της πρωτότυπο single "Through Pain and Sorrow", καθώς και τη δική της metalcore εκδοχή του τραγουδιού "Papercut" των Linkin Park και το πιο πρόσφατο  single  "Buried Beneath". 

Παρακάτω μπορείτε να απολαύσετε το official visualizer για το single "Buried Beneath":

Official Links:

https://www.facebook.com/BTCBand2019

https://www.instagram.com/breakthecycleband/

https://www.youtube.com/@breakthecycleband9255

https://open.spotify.com/artist/1eCdh3MD36IeV3kqBoTMlc?si=iGpXPBkDTi-x3fTfzsTxiA

 

Glass Beams - Mahal (Full Album Review)

 

Το αινιγματικό τρίο με τις χρυσές μάσκες από την Μελβούρνη υπνωτίζει το κοινό με μια ψυχεδελική συγχώνευση αυστραλιανής surf rock & παραδοσιακής ινδικής folk.

Οι Glass Beams ξεκίνησαν την καριέρα τους κατά την διάρκεια της καραντίνας και κυκλοφόρησαν την πρώτη του δουλειά με τίτλο "Mirage" το 2021 , ως φόρο τιμής στις ινδικές ρίζες του ιδρυτικού τους μέλους Rajan Silva , ο οποίος ανέφερε την μπάντα σε μια συνέντευξη του στο Rolling Stones India , χάνοντας έτσι λίγο από τον μυστικό χαρακτήρα του σχήματος.

Όμως τα υπόλοιπα μέλη συνεχίζουν να διατηρούν την ανωνυμία τους μέχρι και σήμερα.

Και φτάνουμε στο 2024 , όπου η μπάντα έρχεται με το δεύτερο της EP που ακούει στο όνομα "Mahal". 

Πάμε στην ανάλυση !!!

Ξεκινάμε με το "Horizon" , ένα intro 40 δευτερολέπτων με έμφαση στο κιθαριστικό κομμάτι που δείχνει την κατάρτιση και την μόρφωση των μελών πάνω στην μουσική.

Συνεχίζουμε με το "Mahal" , το ομότιτλο και παράλληλα πιο γνωστό κομμάτι του δίσκου (σ.σ. αν κάποιος λάβει υπόψιν και τα streams της μπάντας). 

Εδώ παρατηρούμε επιρρόες από βιρτουόζους του είδους όπως ο Al Di Meola στο κομμάτι της κιθάρας και όσον αφορά της folk επιρροές ξεκάθαρα είναι τα hints από Ravi Shankar και παραδοσιακούς καλλιτέχνες της Ινδίας. 

3ο στην σειρά "Orb" , εδώ επικρατεί το μπάσο αλλά και τα Chimes τα οποία δίνουν έναν πιο έντονο folk ρυθμό , το μόνο αρνητικό που παρατηρώ είναι πως είναι αρκετά επαναλαμβανόμενο σε σύγκριση με τις προηγούμενες συνθέσεις. 

Πολύ έξυπνη και η χρήση των synths εδώ που δίνουν έναν spacey χαρακτήρα. 

"Snake Oil" , το πιο καθαρόαιμο ινδικό κομμάτι του δίσκου που ακολουθεί το πρότυπο των γνωστών soundtracks που συχνά ακούμε σε ταινίες με παρόμοια θεματολογία. 

Και κλείνουμε με το "Black Sand" , το δεύτερο πιο γνωστό κομμάτι του δίσκου και όχι άδικα από ότι φαίνεται μιας και το σχήμα εδώ δείχνει τα δόντια του τόσο στο Surf Rock όσο και στα πιο prog μονοπάτια.

Βαθμολογία : 9/10 

Μιχαήλ-Άγγελος Διακογεωργίου για το MOPA-Music Webzine 

Live Report : Sin Boy (Παρουσίαση Δίσκου "Ka Gu Ras 7") @ WE , Θεσσαλονίκη

 

Παρασκευή 19 Απριλίου και πολύς κόσμος προτίμησε να κατευθυνθεί στον πολυχώρο του WΕ. 

Και γιατί αυτό; Ο λόγος ήταν η live συναυλία του Sin Boy.

Το πρόγραμμα περιελάμβανε κυρίως την παρουσίαση του νέου του δίσκου με όνομα Ka Gu Ras 7. Οι πόρτες άνοιγαν από τις 19.00 καθώς υπήρχαν πολύ guest stars που θα τραγουδούσαν στην αρχή από την ομάδα του Hustle N' Flow. 

Καθώς μαζεύτηκε ο κόσμος, βγήκαν δύο Dj για να αρχίσουμε λίγο να μπαίνουμε σε ρυθμό με Rap και R&B μουσική από Αμερική. 

Ο Risky ήταν αυτός που έκανε την αρχή κατά τις 20.30 και μετά ακολούθησαν και οι υπόλοιποι. 

Ακολούθησε μια τριάδα καλλιτεχνών με τα ονόματα Mage, Jab και Neko. Είχαν και αυτοί κάποια δικά τους singles και πραγματικά έδωσαν τα πάντα, ο κόσμος τους απόλαυσε. 

Lamanif και Eftapsixos7 πήραν την σκυτάλη έπειτα. Δύο πολύ καλοί rappers και αρκετά σε όσους ασχολούνται με την ελληνική σκηνή. 

Στις 21.30 ήρθε η στιγμή για τον Sin Boy. Αμέσως τράβηξε όλους τους φακούς και τα βλέμματα πάνω του.

 Η συνέχεια ήταν σαν ένα μικρό πάρτι. Πολύ hype και επικοινωνιακός με το κοινό. Χορεύτριες γύρω του να χορεύουν, με τον ίδιο να μην διστάζει και να χορεύει και ο ίδιος. 

Έκανε μια παύση για λίγο γιατί ο Eftapsoxos7 μας είχε μια έκπληξη. Ήθελε να κάνει ένα δικό του freestyle εκείνη την στιγμή!! Ήταν απίστευτο. 

 ο Sin Boy επιστρέφει και αφού είχε παρουσιάσει τον δίσκο του, εννοείται δεν θα μπορούσε να παραλείψει και τα παλιά κλασικά κομμάτια του. Και το πάρτι συνεχίζετε...Βγήκε να χορέψει και η ξαδέρφη του, έδινε το μικρόφωνο στο κοινό για να τραγουδήσει και αυτό, κατέβηκε ακόμα και από την σκηνή για να μας χαιρετήσει. 

Εμπειρία ζωής έχω να πω, όλοι έφυγαν χαμογελαστοί και ικανοποιημένοι από τον καλλιτέχνη και τον πολυχώρο του WE.

 Κάτι που σίγουρα χάσατε ήταν το γεγονός ότι τραγούδησε ένα τραγούδι που δεν είχε κυκλοφορήσει ποτέ. Το είχαν γράψει μαζί με τον Mad Clip, οπότε του το αφιέρωσε.

Χρήστος Γουργιώτης για το MOPA-Music Webzine

Φωτογραφίες : Νίκος Δημολιούλιας (Canonikos) 

Live Report : Sewn Mouth , Skybinder , Soulhound @ Eightball Club , Θεσσαλονίκη

 

Σήμερα είναι πάλι Παρασκευή, ο Μάρτης σχεδόν τελειώνει γιατί βρισκόμαστε στην 22η μέρα του και εννοείται πως την περάσαμε παρακολουθώντας μια core βραδιά στο Eightball.

Πήγαμε την ώρα που οι πόρτες άνοιγαν και ήδη άρχισε να μαζεύεται κόσμος για να πάμε στον πάνω όροφο και να δούμε αυτήν την συναρπαστική βραδιά!

Ετοιμάστηκαμε και την βραδιά  άνοιξαν οι Soulhound, δεύτερη φορά που τους ξανά είδα και για άλλη μια φορά ήταν πολύ ωραίοι και σήμερα έδωσαν το 101% όλοι τους (ο κιθαρίστας τους έπαιξε με 38.5 πυρετό), καθώς μας είπαν και ένα ακυκλοφόρητο τους.

Μετά ακολούθησαν οι Skybinder ένα metalcore σχήμα από την Αθήνα οι οποίοι μας χάρισαν ένα εξίσου δυνατό σόου. Στο σετ τους ήταν όλα άρτια , ο κόσμος το ευχαριστηθήκε και θα ήταν από τις μπάντες που θα ήθελα να δω πως την εξέλιξη τους.

Τέλος βγήκαν οι headliners τις βραδιάς οι Sewn Mouth η τετραμελής μπάντα από την Θεσσαλονίκη. 3/3 η βραδιά με τις μπάντες που βγήκαν μιας και οι Sewn Mouth μας έδωσαν απλόχερα ένα πολύ δυνατό και διασκεδαστικό live!!

Δεύτερη φορά σε core βραδιά και όπως φαίνεται τις απολαμβάνω όλο και περισσότερο. Για άλλη μια φορά τόσο οι μπάντες , ο κόσμος όσο και η διοργάνωση χάρισαν μια βραδιά που θα κάνουμε να την ξεχάσουμε καιρό!!!!

Ανδρέας Βαρσάμης για το MOPA-Music Webzine 

Φωτοφραφίες : Themistoklis Spanidis

Deicide - Banished By Sin (Full Album Review)

 

Μεγαλύτερη καύλα δεν υπάρχει από την ιδανική συγκυρία κυκλοφορίας άλμπουμ των Deicide στις μέρες του Πάσχα.

Πιο ανίερο και ζοφερό δεν μπορεί να το κάνει.

Φτάσαν τα 13 studio albums όπου το τελευταίο φέρει το όνομα Banished by sin.

Στιχουρχικά δεν θα σχολιάσω κάτι,όποιος τους ξέρει θα γνωρίζει τι επακολουθεί διαβάζοντας τους στίχους τους για αυτό τον λόγο αν είστε
ευσεβείς θρησκόληπτοι get the fuck out of here.

Ο δίσκος ξεκινάει με τρία τραγούδια τα οποία βρίσκονται στην νεότερη music structure των Deicide αλλά δεν θυμίζει το πιο περίεργο και προτελευταίο τους άλμπουμ Overtures of blasphemy.

Αρκετά thrash στοιχεία έρχονται να ρυθμίσουν την ισορροπία του death ήχου κάνοντας τα μουσικά ξεσπάσματα πιο έντονα χωρίς μόνιμη επανάληψη κάτι το οποίο με χαροποίησε ιδιαίτερα,καθώς μετά από ένα σημείο το να παίζεις καθαρό generic death metal καταντάει βαρετό και επώδυνο.

Στο τέταρτο τραγούδι Faithless έχουμε μια σκοτεινή εισαγωγή με τις κιθάρες και μετά την εξαπόλυση του χαμού το οποίο δένεται άρρηκτα με το πέμπτο τραγούδι Bury the cross with your Christ,ένα από τα προσωπικά αγαπημένα μου
του δίσκου αυτού.

Η συνέχεια δεν έχει κάτι το αξιοπερίεργο και ρέει άψογα με το υλικό στην ολότητα του.

Επομένως, αναμένεται πολλά thrash παντρέματα με καθαρό ατόφιο death metal.

Ένα άξιο αναφοράς fact είναι το πόσο δεν έχει χαθεί η μοχθηρία των χαρακτηριστικών φωνητικών του θρυλικού και εμβληματικού Glen Benton,ο οποίος δίνει ρεσιτάλ σε έναν ακόμη δίσκο.

Η μοναδική μου ένσταση είναι η επιλογή A.I εξωφύλλου.

Δεν είμαι ο ιδρυτής των Deicide αλλά το να είσαι μία από τις μεγαλύτερες μπάντες του death
metal,επηρεαστές πολλών άλλων καλλιτεχνών και γνωστή για τα ιερόσυλα και ζωηρά εξώφυλλα σου δεν νομίζω να σε δικαιολογεί.

Anyway,όπως προανέφερα δεν μου πέφτει λόγος αλλά θα πρέπει να δέχονται την όποια κριτική και ας είναι αρνητική,εξάλλου έτσι είναι διαμορφωμένος και ο χώρος της μουσικής.

Τα highlights του άλμπουμ  κατά την προσωπική μου γνώμη είναι τα From Unknown Heights You Shall Fall,Faithless και Bury the Cross with Your Christ.

Δυστηχώς,ο συγκεκριμένος δίσκος αδυνατεί να φτάσει στην προσωπική μου πεντάδα κορυφαίων τους άλμπουμ καθώς αναπολώντας παλαιότερες τους κυκλοφορίες δεν είναι και εύκολα εφικτό αυτό αλλά φέρει επάξια την σφραγίδα Deicide επάνω του.

Screaming at God for a sign
Fatal discretion, just simply unseen
Crawl through the darkness and die
Done with religion and calling it quits
Bury the cross with your Christ

Βαθμολογία : 7/10

Μιχάλης Τσακίρης για το MOPA-Music Webzine

Αντώνης Τουρκογιώργης : Πέθανε ο θρυλικός ροκ τραγουδιστής στα 73 του χρόνια

 

Πέθανε σήμερα ο Αντώνης Τουρκογιώργης , φωνή των θρυλικών Socrates  σε ηλικία 73 ετών, μετά από χρόνια αντιμετώπισης προβλημάτων υγείας. 

Ο γνωστός καλλιτέχνης με το προσωνύμιο Tony Power, είχε υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο και έκτοτε δεν επανήλθε πλήρως. 

Την Κυριακή του Πάσχα , η ροκ φωνή της Ελλάδας άφησε την τελευταία της πνοή. 

Μην Ανοίγεις Την Πόρτα [2024] - Full Movie Review

 

Πρώτη ταινία των Unboxholics. H αδημονία και ο ενθουσιασμός έχουν φτάσει στο ζενίθ και με το που ανοίγει η προπώληση εισιτηρίων δεν παρέλειψα να κλείσω θέση για την πρώτη προβολή στις 25/4 στο Cineplexx. 

Τα συναισθήματα πολλά, οι προσδοκίες ακόμα περισσότερες , η αγάπη και η υπερηφάνεια στο εκατό. 

Γνωρίζοντας την εξαιρετική κινηματογραφία του Αλέκου Καρπά και τις υποκριτικές ικανότητες της Φωτεινής Λεβογιάννη ομολογώ πως είχα ήδη προετοιμαστεί για κάτι το οποίο θα ήταν το λιγότερο πολύ καλό. 

Παρακολουθούσα το promotion της ταινίας από την αρχή της και επιτέλους είχε φτάσει η ώρα. 

Πέμπτη 25/4 απόγευμα λοιπόν..ήμουν εκεί , να κατεβαίνω τα σκαλιά της αίθουσας του Cineplexx με την καρδιά να χτυπάει δυνατά. 

Αυτό ήταν σκέφτηκα, η ανυπομονησία είχε μόλις φτάσει στο τέλος της. 

Από την πρώτη κιόλας σκηνή καταλαβαίνεις με τι ποιότητα έχεις να κάνεις. Κάθε λεπτομέρεια  έχει προσεχθεί , κάθε φως και σκόνη, κάθε έκφραση. 

Η χρήση του φωτισμού πανέξυπνη,  των διαλόγων ακόμα παραπάνω. 

Μετρημένοι αλλά και με τόσο tension που γεμίζει όλη η ατμόσφαιρα. 

Κάθε λέξη έχει νόημα, όμως πολλές φορές και απλά πράγματα που περιέχονται στην σκηνή είναι σημαντικά για την πλοκή της ταινίας. 

Οι ερμηνείες του Σάκη αλλά και της Φωτεινής συγκλονιστικές , μας βάζουν κατευθείαν στο κλίμα. 

Βαρύ,σκοτεινό και συναισθηματικό ταυτόχρονα. Ακόμη και τα point of view της κάμερας είναι σαν να μας μιλούν. 

Καθόλη την 1:30 σχεδόν ώρα διάρκειας της ταινίας νιώθεις έναν κόμπο στο στομάχι, μια ανεξήγητη ανατριχίλα ακόμη και αν δεν γίνεται κάτι στην οθόνη.

 Σε αυτό βέβαια παίζει ρόλο και το εξαιρετικό soundtrack της ταινίας ,το οποίο πραγματικά την απογείωσε. 

Η βοή, ο συριγμός μίας ανάσας, ακόμη και ο ήχος των βημάτων του χαρακτήρα του Σάκη (οι χαρακτήρες δεν έχουν ονόματα, μιας και στην ταινία δεν μας συστήνονται ποτέ , μια προσπάθεια κατά την γνώμη μου να μας κάνουν μέσα σε αυτούς τους χαρακτήρες να δούμε τους εαυτούς μας και να προβληματιστούμε ).

 Είναι αρκετά για να σου παγώσουν το αίμα. Κάθε δευτερόλεπτο σε κρατάει κολλημένο στην οθόνη, όχι επειδή γίνονται πράγματα γρήγορα, αλλά επειδή είναι τόσο captivating που δεν σε αφήνει ούτε να γυρίσεις έστω και λίγο το κεφάλι σου.

Τρομερή δουλειά σε όλες τις πτυχές της ταινίας. Ερμηνείες, soundtrack (όσο και οι πιο απλοί ήχοι όπως το κόψιμο ξύλων , τόσο και τα κομμάτια , όπως το τελευταίο το οποίο επιμελήθηκε η εξαιρετική cinematic pop artist Kid Moxie) , συμβολισμός , κινηματογραφία , ένδυση , ακόμη και το makeup το οποίο χρησιμοποιήθηκε , όλα ήταν στην πένα. 

Ψυχολογική θρίλερ ταινία δηλώνει και είναι ακριβώς αυτό, αποφεύγοντας τα κλισέ του horror genre και τραβώντας άλλο μονοπάτι. 

Το τέλος αυτού του ταξιδιού θα σε μαγέψει , θα σε σοκάρει, θα σε κάνει να αναρωτηθείς και να προβληματιστείς .

Όσο περπατάω για να βγω από την αίθουσα στο μυαλό μου τριγυρνάνε τόσες σκέψεις. 

Αρχικά σε σχέση με την ταινία. Θα μπορούσε άραγε ο καθένας μας να είναι σε αυτή την θέση; 

Μπορούμε  να κρυφτούμε από τον  εαυτό μας ή πάντοτε θα μας βρίσκει η αλήθεια; 

Η κοινωνία πώς κατέληξε σε αυτό το σημείο; 

Τι μπορούμε να κάνουμε για να το αλλάξουμε; Δεύτερον σε σχέση με την προσπάθεια, το determination και το όνειρο αυτών των ανθρώπων , το οποίο με σκληρή δουλειά κατάφεραν να γίνει πραγματικότητα και να γίνει εξαιρετικά. 

Είναι ένα μάθημα, πως ότι και αν θέλεις , αν δουλέψεις αρκετά για αυτό μπορεί να γίνει πραγματικότητα και οι αποδείξεις είναι μπροστά μας. 

Ένα αριστούργημα μόλις δημιουργήθηκε και κάνει το ταξίδι του σε όλη την Ελλάδα.(σ.σ. ελπίζω αργότερα και στο εξωτερικού αφού το αξίζει)

Βαθμολογία : 10/10

Χριστίνα Σουβουκλίδου για τo MOPA-Music Webzine

Accept - Humanoid (Full Album Review)

 Ηχηρό και βροντερό παρόν μας δίνουν οι ασταμάτητοι θρύλοι και υπαρασπιστές του παραδοσιακού heavy metal Accept.

Μετά από μόλις τρία χρόνια απουσίας προσθέτουν στην δισκογραφία τους έναν άξιο δίσκο που δικαίως φέρει το όνομα της μπάντας.

Στα φωνητικά έχουμε και πάλι τον Mark Tornillo που υπηρετεί την μπάντα από το Blood of the nations του 2010 και δεν τίθεται σε καμία περίπτωση αμφισβήτηση για την εκτέλεση των καθηκόντων του.


Το αναφέρω αυτό διότι δεν είναι και εύκολο να αντικαταστήσει κανείς την προσφορά του Udo στις παλιότερες κυκλοφορίες τους,καθώς από αυτόν μάθαμε και αγαπήσαμε τους Accept.


Ας προχωρήσουμε στα εσώτερα του δίσκου αυτού.Σαν πρώτη παρατήρηση ακούγοντας τον δίσκο στην ολότητα του δεν διαφέρει από την προηγούμενη κυκλοφορία πέρα από την προσθήκη περισσότερων μελωδιών και αξιοσημείωτων εισαγωγών.


Αυτό δεν είναι κάτι κακό απαραίτητα γιατί θέλω να σταθώ σε κάτι άλλο.Με την πάροδο των χρόνων οι Accept δεν έχουν ξεθωριάσει ούτε έχουν παραχωρήσει τα σκήπτρα πουθενά λόγω την διαχρονικής ενέργειας που βγάζουν σε κάθε δίσκο τους μη αφήνοντας περιθώρια για κακές κριτικές εκτός μερικών κακεντρεχών.


Το επιχείρημα μου είναι διαμορφωμένο με αυτόν τον τρόπο διότι αν μια νέα μπάντα έβγαζε αυτόν τον δίσκο θα τους επευφημούσαμε για χρόνια άλλα επειδή δεν είναι ένα ακόμα Balls to the wall ή ένα Restless and wild θα τους κράξουν και υποβαθμίσουν αγνοώντας την πραγματική ουσία και μήνυμα της μπάντας.


Ένα μικρό δείγμα αυτού του μηνύματος είναι πως ανεξαιρέτως την ηλικία των μελών μας παραθέτουν για ακόμα μια φορά έναν δίσκο για να προσθέσουμε στην συλλογή μας.


Όπως προανέφερα ο δίσκος δεν διαφέρει ηχητικά από την προηγούμενη κυκλοφορία ούτε έχει κάτι ιδιαιτέρως καινούργιο.Πατροπαράδοτο και κλασικό heavy metal τιμώντας τις ρίζες του με έμφαση στα ρεφρέν,distorted speed guitars αλλά και με rock n roll vibes σε αρκετά σημεία φτάνουν για να πορώσουν κυρίως τους παλαιούς δοξαστές αυτού του υποείδους χάρις του οποίου γεννήθηκαν και άλλα υποείδη και μάλιστα πολλά από αυτά έχουν ως μία από τις κύριες επιρροές τους την συγκεκριμένη μπάντα.

 Τα highlights του δίσκου κατά την προσωπική μου γνώμη είναι τα Diving into sin,Humanoid,Unbreakable και Southside of hell.


Βαθμολογία : 7.5/10

Μιχάλης Τσακίρης για το MOPA-Music Webzine