Με μεγάλη μας χαρά σήμερα στο Museum Of Past Affections-Music Webzine , θα μιλήσουμε και θα σας μεταφέρουμε την γνώμη μας για τον επερχόμενο 12ο δίσκο των Black Metallers Dødsferd.
Ο ιθύνων νους πίσω από την μπάντα , Νικόλαος Σπανάκης κατά κόσμον γνωστός ως Wrath μας παραχώρησε το υλικό νωρίτερα από την επίσημη κυκλοφορία του στις 10 Μαϊου και τον ευχαριστούμε πολύ για αυτό.
Πάμε να ξεκινήσουμε !!!
Η αρχή γίνεται με το "Restoration Of Justice" , βαρύς και ασήκωτος ήχος από τα πρώτα κιόλας λεπτά του δίσκου.
Catchy Riffs και βάναυσα τύμπαντα συνθέτουν ένα αποτέλεσμα το οποίο δείχνει από την πρώτη κιόλας ακρόαση ότι δεν αστειεύεται και πετάει κατάμουτρα το μίσος του εκεί που πρέπει
"Decay Of Sanity" , συνεχίζουμε στο ίδιο κλίμα και εδώ η μπάντα κινείται στα μονοπάτια στα οποία την έχουμε συνηθίσει και αγαπήσει ανα τα χρόνια.
Δικασιές και blast beats από τον N.D που σε καθηλώνουν , σπαραγμός στα φωνητικά του Wrath και γενικότερα εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα καθαρόαιμο Dødsferd κομμάτι που θα αγαπηθεί από πολλούς.
Συνεχίζουμε με το "Raging Lust Of Creation" , περίμενα να ακούσω κάτι σε παρόμοιο ύφος αλλά η μπάντα ήρθε να με βγάλει ψεύτη και πολύ καλά έκανε.
Ένα κύμα pure μισανθρωπίας σε χτυπάει με το που πατήσεις play και σε κάνει να απορείς γιατί δεν βγαίνουν τέτοια Βlack Μetal κομμάτια πιο συχνά.
Ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου και τα σημεία στα οποία ο Νίκος τραγουδάει και χωρίς μουσική , τα οποία είναι ικανά να σε παγώσουν !!!
Και φτάνουμε στο δεύτερο Single του δίσκου που ήδη το κοινό έχει ακούσει και αυτό δεν είναι άλλο από το "Spiritual Lethargy" , από την πρώτη στιγμή που το άκουσα ήξερα πως εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα κομμάτι που θα δένει άριστα με το όλο όραμα της μπάντας για αυτό το κεφάλαιο που ονομάζεται "Wrath" , και από ότι βλέπω είχα δίκαιο
ΡΕΦΡΕΝΑΡΑ , η οποία δεν θα φύγει από το κεφάλι του κοινού εύκολα με έντονο το άρωμα των παλιών Dødsferd των πρώτων εποχών όμως άριστα συνδεδεμένο με νέα στοιχεία που παρατηρούνται έντονα στην νέα σχολή του USBM αλλά και την έντονη μελαγχολία της Γαλλικής σκηνής (σ.σ. το προσωπικό μου αγαπημένο).
Κομμάτι νούμερο 5 και "Heaven Drops With Human Filth" , εδώ παρατηρώ έναν έντονο πειραματισμό στο κιθαριστικό κομμάτι που ξεφεύγει από το κλασσικό black και προσπαθεί επιτυχημένα να βγάλει μια "υστερία" η οποία το διαφοροποιεί από το υπόλοιπο tracklist (σ.σ. δώστε του προσοχή και αρκετές ακροάσεις).
Νούμερο 6 και "Failure Ablaze In Your Existence" , κατά την γνώμη μου το κομμάτι με το καλύτερο intro σε όλο τον δίσκο και εδώ βλέπουμε και την πιο επαναστική Punk χροιά των Dødsferd σε συνδιασμό πάντα με το ζοφερό Black.
Kαι κλείνουμε με το Bonus Track που θα υπάρχει στην έκδοση του βινυλίου με τίτλο "Back To My Homeland" , εδώ πραγματικά νιώθω λες και βρίσκομαι σε ένα δωμάτιο στο οποίο οι μαύρες σκέψεις πλέον έχουν το πάνω χέρι και το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να έρθω αντιμέτωπος μαζί τους.
Στο κομμάτι ακούμε ένα σπαραγμό με όλη την έννοια της λέξης να ντύνεται περίτεχνα από μια doomy ambient ακουστική σύνθεση αλλά Black Sabbath η οποία όμως καταλήγει σε έναν αρκετά γενναίο πειραματισμό για τα δεδομένα του ελληνικού Black ο οποίος προσωπικά με βρίσκει πάρα πολύ σύμφωνο (σ.σ. απλά αναφέρω πως μου θύμισε πολύ το παρακλάδι του Lo-Fi HipHop , αυτό θα πω μόνο και θα σας αφήσω με την απορία) , ότι και να πω θα είναι φτωχό απένταντι στο συγκεκριμένο κομμάτι.
Το μόνο που θα πω είναι πως αποτελεί αρκετό λόγω για να προβείται στην αγορά του βινυλίου.
Βαθμολογία : 9/10
Μιχαήλ-Άγγελος Διακογεωργίου για το MOPA-Music Webzine