Dua Lipa - Radical Optimism (Full Album Review)

 

Επέστρεψε μετά από τρία χρόνια με νέο άλμπουμ μια από τις μεγαλύτερες Pop Star της εποχής μας. 

Ο λόγος για την Dua Lipa που για ακόμα μια φορά ήρθε να μας αποδείξει ότι δεν βρίσκεται άδικα στην θέση που είναι.

Το "Radical Optimism" έχει 11 τραγούδια τα οποία ξεδιπλώνονται μέσα σε 36 λεπτά , 36 λεπτά καλοκαιριού, 36 λεπτά στα οποία υπάρχουν και στιγμές παλαιάς Dua, 36 λεπτά απλής ευχαρίστησης για τα αυτιά.

Το άλμπουμ ξεκινά και με το προσωπικό μου αγαπημένο το "End Of An Era".

Τραγούδι με ωραίο μπιτακι που σε ταξιδεύει σε κάποιο beach bar ,μπάσο το οποίο ξεχωρίζει και χωρίς αυτό το τραγούδι δεν θα ήταν αυτό.3 λεπτά χώρου με το post-chorus να είναι πιο καλό και εθιστικό από ότι το main-chorus.

Σας στέλνουμε ένα μεγάλο αποχαιρετιστήριο φιλί (Send a big kiss goodbye) και προχωράμε στο επόμενο κομμάτι.

2o κομμάτι το "Houdini",το οποίο είναι και το πρώτο video clip του δίσκου.Εδώ το στιλ του τραγουδιού μου θυμίζει παλιά κομμάτια της Dua.

Το κάνει κακό;;Σαφώς και όχι!! Το βίντεο κλιπ ταίριαζε απόλυτα με την μουσική του Houdini

.Δεν περίμενα και κάτι λιγότερο η αλήθεια...Catch me or I go Houdini λέει ,εδώ εγώ θα το συνδίαζα ως κάποια ευκαιρία,ή πιάσε την ή αυτή θα εξαφανιστεί σαν τον Houdini .

Συνεχίζουμε με το "Training Season". Δεύτερο από τα τρία video clip του άλμπουμ και αυτό ψεγάδι ήταν !! Μέσα σε αυτό το χάος από άνδρες που είχε την video clip με backing vocals από την ίδια ,μερικές νότες να παίζουν σε σημεία ανάμεσα στα beat και δημιουργούν για ακόμα μια φορά ένα χορευτικό vibe (το λεγόμενο syncopation), η Dua ζητά έναν άνδρα ο οποίος να γνωρίζει ήδη πως να την αγαπάει σωστά "to love me right".

Σε ήρεμο καλοκαιρινό μεσημέρι με πάει το "These Walls". Εδώ δεν έχω κατι περισσότερο να προσθέσω μιας και δεν μου έκανε κάποια εντύπωση το τραγούδι ,οπότε θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ένα filler τραγούδι μέσα στον δίσκο.

Αμέσως μετά ακολουθεί το "Watcha Doing",ένα κομμάτι που είναι ο ορισμός των 80's.Δεν του λείπει τίποτα...80's disco με τα τα συνθεσάιζερ να δίνουν αυτήν την 80's νοσταλγία σε ένα τραγούδι του σήμερα!!! Για άλλη μια φορά την πιάνουμε να σκέφτεται για αγάπες και έρωτες βλέπε "There's a part of me that wants to steal your heart"

Μια ακουστική κιθάρα και funky ήχος στα ντραμς αυτό είναι κυρίες και κύριοι το "French Exit".Ένα τραγούδι στο οποίο μας λέει στην ουσία πως βγαίνει από μια σχέση χωρίς όμως να πει αντίο .Αυτό μας το λέει τόσο στον τίτλο του τραγουδιού "French Exit" όσο και σε στίχο μέσα στο κομμάτι στα γαλλικά "filer à l'anglaise" ( φεύγοντας με τον αγγλικό τρόπο".Τέλεια αντίφαση με αυτούς τους δύο στίχους μιας και τα δύο έχουν την ίδια σημασία ,ενώ αναγράφονται σε διαφορετικές λέξεις των οποίων οι χώρες έχουν ιστορικά μεγάλη έχθρα!!

Προχωράμε στο "Illusion" ,το τελευταίο video clip του δίσκου καθώς είναι και το πρώτο τραγούδι που είχε γραφτεί για το "Radical Optimism". Ένα ραδιοφωνικό χιτακί θα το χαρακτήριζα το "Illusion" , έχει πυγμή, έχει το κολλητικό ρεφρέν και σε αυτό βοηθάει πολύ  είναι ότι πριν από αυτό πέφτουν οι ρυθμοί ώστε στο ρεφρέν να υπάρχει η κατάλληλη δυναμική. Η Dua εδώ δεν δέχεται να πέσει μέσα σε μια ψευδαίσθηση , παρόλα αυτά όμως ενώ καταλαβαίνει που οδηγεί όλη η κατάσταση την βλέπει διασκεδαστική.

"HOW LOOOONGGGGG" αυτό αναρωτιέται στην power ballad για μένα ή για τα χωράφια της pop , Dance-Pop Ballad η Dua.

Ατμοσφαιρικό θα το χαρακτήριζα το τραγούδι με πάρα πολύ ωραίο και κολλητικό house μπιτάκι να ντύνει ένα από τα καλύτερα τραγούδια του δίσκου.

Το "Failing Forever" στιχουργικά διαπραγματεύεται με το πάθος στην αγάπη  και την μονιμότητα σε μια σχέση που θα οδηγήσει σε αυτή.

"Anything For Love" λοιπόν...και όχι δεν είναι κάποιο τραγούδι των 80's που υμνεί την αγάπη!!!Είναι ένα σύγχρονο τραγούδι που υμνεί την αγάπη!!! Το τραγούδι ξεκινάει με μια συζήτηση για intro και μετά ξεκινάει απευθείας με το ρεφρέν.Το πιο ξεχωριστό κομμάτι μέσα στο άλμπουμ γιατί άρχισε με πιάνο σαν μπαλάντα και κάπου στην μέση μπήκε και το μπιτάκι ώστε να το κάνει πιο γρήγορο μέχρι οι ρυθμοί να ξανά πέσουν στο τέλος όπου και  ακούμε ξανά κάποια συζήτηση μέχρι να κλείσει το κομμάτι.

Σε ένα κόσμο που όλα κυλάνε γρήγορα πλέον όπως φαίνεται οι άνθρωποι δεν παλεύουν για αυτά που πραγματικά θέλουν και έχουν νόημα ή τα παρατάνε πολύ εύκολα και γρήγορα αυτο είναι που δηλώνει και  ο στίχος "I'm not interested in a love that gives up so easily"

Προτελευταίο κομμάτι το "Maria".Το καλοκαίρι το τίμησε πολύ σε αυτό το άλμπουμ η Dua Lipa μιας (μέχρι και στο εξώφυλλο) και για άλλη μια φορά η αισθητική σου δίνει αυτήν την καλοκαιρινή αύρα που θα περίμενες από ένα τραγούδι το οποίο θα το άκουγες αμέριμνος καθώς πηγαίνεις στο εξοχικό σου ή στο προορισμό που έχεις διαλέξει για τις διακοπές σου.

Κεντρικό θέμα όπως έχει φανεί και σε όλα τα υπόλοιπα τραγούδια είναι η αγάπη και οι σχέσεις.Στο συγκεκριμένο βλέπουμε την ανασφάλεια θα έλεγε κανείς που μπορεί να έχει κάποιος όταν βρίσκεται με έναν άνθρωπο ο οποίος είχε κάποια σχέση που απέτυχε και ίσως έχει ακόμα στο μυαλό του αυτόν τον πρώην δεσμό του. Απο την άλλη όμως νιώθει και ευγνώμων για τον άνθρωπο που έχει δημιουργήσει αυτή η παλιά σχέση."I wanna thank you for all that you have done"

Φτάσαμε στο τελευταίο κομμάτι με το όνομα "Happy for you".Ένα euro pop τραγούδι θα έλεγα, που θα το άκουγα και στην Eurovision (επίκαιρη είναι βλέπετε) πολύ εύκολα. Για το "σβήσιμο" η Dua μας δείχνει πως δεν κρατάει κακίες και εύχεται τα καλύτερα στον πρώην σύντροφό της. 

Η ίδια δήλωσε σε συνέντευξη της πως αυτό ήταν ένα τραγούδι το οποίο δείχνει πόσο άλλαξε και "ωρίμασε" σε σχέση με το πρώτο της άλμπουμ συναισθηματικά. Γιατι όπως επίσης είπε ''what’s meant for me is for me'' (Δεν χρειάζεται μετάφραση)

Ένα ταξίδι έλαβε το τέλος του...36 λεπτά ποιοτικής pop η οποία θα μείνει καιρό τόσο στις προτιμήσεις μου όσο και στα καθημερινά μου ακούσματα.

Ενα άλμπουμ γεμάτο με αγάπη,πάθος,σχέσεις και ότι δίποτε σχετίζεται με τον έρωτα!!Αυτό το άλμπουμ είναι για όλη μέρα,  για το αμάξι,για το σπίτι ,για όταν είσαι σε κάποιο μεταφορικό μέσο.

Άκρως καλοκαιρινό και με στιγμές τόσο δυναμικές όσο και ήπιες.Με άλλα λόγια τα διαθέτει όλα !!!Καλή ακρόαση λοιπόν!!!

Βαθμολογία : 9/10

Ανδρέας Βαρσάμης για το MOPA-Music Webzine

My Dying Bride - A Mortal Binding (Full Album Review)

 

To 14o album τους έδωσαν στην δημοσιότητα οι  Death/Doom Metal θρύλοι My Dying Bride , με τίτλο "A Mortal Binding" μέσω της  Nuclear Blast. 

Η καριέρα των  Βρετανών δεν είναι μια που χρειάζεται συστάσεις, καθώς αποτέλεσαν τεράστιο κομμάτι στην πορεία ολόκληρου του doom/death metal είδους και έχτισαν μέσα σε αυτό δικά τους μονοπάτια, οπότε πάμε κατευθείαν στο περιεχόμενο του δίσκου: 

7 κομμάτια , με το πιο μικρό στα 6 και κάτι λεπτά και το μεγαλύτερο να αγγίζει τα διπλάσια. Τα tracks κατά σειρά είναι:

1) Her Dominion 

2) Thornwyck Hymn 

3) The 2nd Of Three Bells

4) Unthroned Creed

5) The Apocalyptist

6) A Starving Heart

7) Crushed Embers

Ξεκινάμε μελαγχολικά ,δυναμικά και ανατριχιαστικά , με το Her Dominion να μας παγώνει με τα αιμοδιψής riffs και growl φωνητικά του. 

Συνεχίζουμε με το  Thornwyck Hymn που περιέχει clean vocals , χωρίς να παραλείπει τις μανιασμένες κιθάρες και τα επιβλητικά drums. To video clip επίσης ,όπως όλες οι δουλειές του συγκροτήματος ,προσεγμένο μέχρι και στην τελευταία "σταγόνα". 

Ψυχρά χρώματα, που κάνουν αντίθεση με τα θερμά του προηγούμενου lyric video πλημμυρίζουν την εικόνα μας , ένα στυλιστικό addition που εκτιμώ πολύ. 

The 2nd Of Three Bells το επόμενο κομμάτι, σχετικά πιο ήρεμο σε tempo,κάτι που μας δίνει τον χρόνο να προσέξουμε λίγο παραπάνω την υπέροχη δουλειά που έχει γίνει με το βιολί. 

Πίσω στα βαθιά και αδίστακτα μονοπάτια μας πάει το Unthroned Creed , με την μουσική όλο και να αγριέυει , διατηρώντας όμως τα μελωδικά, καθαρά φωνητικά. 

Μια συναισθηματική αρχή με το βιολί μας δίνει το  The Apocalyptist ,όμως μας εκπλήσσει,καθώς τα screams επιστρέφουν και μαζί τους τα όργανα δίνουν ένα ρεσιτάλ αργό και "βασανιστικό". 

Προ τελευταίο track του δίσκου " A Starving Heart" και μπορώ να πω ότι φτάσαμε αισίως στην μπαλάντα του album.. Βιολιστική πανδαισία που εμπλέκεται με την παγωμένη ατμόσφαιρα.. Άκρως συγκινητικό.

Crushed Embers ονομάζεται το τέλος του doom αυτού ταξιδιού και έχει ίσως το πιο catchy riff ως τώρα, διαλείμματα, φωνητικό έργο άξιο χειροκροτήματος και δεμένα όργανα που παίζουν με μανία, είναι το μόνο τέλος που θα μπορούσε να έχει αυτός ο δίσκος. 

Ξεκάθαρα μια τρομερά βαρβάτη προσθήκη στην δισκογραφία του συγκροτήματος , που είναι σίγουρο πως θα σε αφήσει με ανοιχτό το στόμα. Εσύ,θα πάρεις το χέρι του Aaron Stainthorpe για να ζήσεις αυτή την φρικαλέα πανδαισία; 

Βαθμολογία : 9/10

Χριστίνα Σουβουκλίδου για το MOPA-Music Webzine

Glass Beams - Mahal (Full Album Review)

 

Το αινιγματικό τρίο με τις χρυσές μάσκες από την Μελβούρνη υπνωτίζει το κοινό με μια ψυχεδελική συγχώνευση αυστραλιανής surf rock & παραδοσιακής ινδικής folk.

Οι Glass Beams ξεκίνησαν την καριέρα τους κατά την διάρκεια της καραντίνας και κυκλοφόρησαν την πρώτη του δουλειά με τίτλο "Mirage" το 2021 , ως φόρο τιμής στις ινδικές ρίζες του ιδρυτικού τους μέλους Rajan Silva , ο οποίος ανέφερε την μπάντα σε μια συνέντευξη του στο Rolling Stones India , χάνοντας έτσι λίγο από τον μυστικό χαρακτήρα του σχήματος.

Όμως τα υπόλοιπα μέλη συνεχίζουν να διατηρούν την ανωνυμία τους μέχρι και σήμερα.

Και φτάνουμε στο 2024 , όπου η μπάντα έρχεται με το δεύτερο της EP που ακούει στο όνομα "Mahal". 

Πάμε στην ανάλυση !!!

Ξεκινάμε με το "Horizon" , ένα intro 40 δευτερολέπτων με έμφαση στο κιθαριστικό κομμάτι που δείχνει την κατάρτιση και την μόρφωση των μελών πάνω στην μουσική.

Συνεχίζουμε με το "Mahal" , το ομότιτλο και παράλληλα πιο γνωστό κομμάτι του δίσκου (σ.σ. αν κάποιος λάβει υπόψιν και τα streams της μπάντας). 

Εδώ παρατηρούμε επιρρόες από βιρτουόζους του είδους όπως ο Al Di Meola στο κομμάτι της κιθάρας και όσον αφορά της folk επιρροές ξεκάθαρα είναι τα hints από Ravi Shankar και παραδοσιακούς καλλιτέχνες της Ινδίας. 

3ο στην σειρά "Orb" , εδώ επικρατεί το μπάσο αλλά και τα Chimes τα οποία δίνουν έναν πιο έντονο folk ρυθμό , το μόνο αρνητικό που παρατηρώ είναι πως είναι αρκετά επαναλαμβανόμενο σε σύγκριση με τις προηγούμενες συνθέσεις. 

Πολύ έξυπνη και η χρήση των synths εδώ που δίνουν έναν spacey χαρακτήρα. 

"Snake Oil" , το πιο καθαρόαιμο ινδικό κομμάτι του δίσκου που ακολουθεί το πρότυπο των γνωστών soundtracks που συχνά ακούμε σε ταινίες με παρόμοια θεματολογία. 

Και κλείνουμε με το "Black Sand" , το δεύτερο πιο γνωστό κομμάτι του δίσκου και όχι άδικα από ότι φαίνεται μιας και το σχήμα εδώ δείχνει τα δόντια του τόσο στο Surf Rock όσο και στα πιο prog μονοπάτια.

Βαθμολογία : 9/10 

Μιχαήλ-Άγγελος Διακογεωργίου για το MOPA-Music Webzine 

Deicide - Banished By Sin (Full Album Review)

 

Μεγαλύτερη καύλα δεν υπάρχει από την ιδανική συγκυρία κυκλοφορίας άλμπουμ των Deicide στις μέρες του Πάσχα.

Πιο ανίερο και ζοφερό δεν μπορεί να το κάνει.

Φτάσαν τα 13 studio albums όπου το τελευταίο φέρει το όνομα Banished by sin.

Στιχουρχικά δεν θα σχολιάσω κάτι,όποιος τους ξέρει θα γνωρίζει τι επακολουθεί διαβάζοντας τους στίχους τους για αυτό τον λόγο αν είστε
ευσεβείς θρησκόληπτοι get the fuck out of here.

Ο δίσκος ξεκινάει με τρία τραγούδια τα οποία βρίσκονται στην νεότερη music structure των Deicide αλλά δεν θυμίζει το πιο περίεργο και προτελευταίο τους άλμπουμ Overtures of blasphemy.

Αρκετά thrash στοιχεία έρχονται να ρυθμίσουν την ισορροπία του death ήχου κάνοντας τα μουσικά ξεσπάσματα πιο έντονα χωρίς μόνιμη επανάληψη κάτι το οποίο με χαροποίησε ιδιαίτερα,καθώς μετά από ένα σημείο το να παίζεις καθαρό generic death metal καταντάει βαρετό και επώδυνο.

Στο τέταρτο τραγούδι Faithless έχουμε μια σκοτεινή εισαγωγή με τις κιθάρες και μετά την εξαπόλυση του χαμού το οποίο δένεται άρρηκτα με το πέμπτο τραγούδι Bury the cross with your Christ,ένα από τα προσωπικά αγαπημένα μου
του δίσκου αυτού.

Η συνέχεια δεν έχει κάτι το αξιοπερίεργο και ρέει άψογα με το υλικό στην ολότητα του.

Επομένως, αναμένεται πολλά thrash παντρέματα με καθαρό ατόφιο death metal.

Ένα άξιο αναφοράς fact είναι το πόσο δεν έχει χαθεί η μοχθηρία των χαρακτηριστικών φωνητικών του θρυλικού και εμβληματικού Glen Benton,ο οποίος δίνει ρεσιτάλ σε έναν ακόμη δίσκο.

Η μοναδική μου ένσταση είναι η επιλογή A.I εξωφύλλου.

Δεν είμαι ο ιδρυτής των Deicide αλλά το να είσαι μία από τις μεγαλύτερες μπάντες του death
metal,επηρεαστές πολλών άλλων καλλιτεχνών και γνωστή για τα ιερόσυλα και ζωηρά εξώφυλλα σου δεν νομίζω να σε δικαιολογεί.

Anyway,όπως προανέφερα δεν μου πέφτει λόγος αλλά θα πρέπει να δέχονται την όποια κριτική και ας είναι αρνητική,εξάλλου έτσι είναι διαμορφωμένος και ο χώρος της μουσικής.

Τα highlights του άλμπουμ  κατά την προσωπική μου γνώμη είναι τα From Unknown Heights You Shall Fall,Faithless και Bury the Cross with Your Christ.

Δυστηχώς,ο συγκεκριμένος δίσκος αδυνατεί να φτάσει στην προσωπική μου πεντάδα κορυφαίων τους άλμπουμ καθώς αναπολώντας παλαιότερες τους κυκλοφορίες δεν είναι και εύκολα εφικτό αυτό αλλά φέρει επάξια την σφραγίδα Deicide επάνω του.

Screaming at God for a sign
Fatal discretion, just simply unseen
Crawl through the darkness and die
Done with religion and calling it quits
Bury the cross with your Christ

Βαθμολογία : 7/10

Μιχάλης Τσακίρης για το MOPA-Music Webzine

Accept - Humanoid (Full Album Review)

 Ηχηρό και βροντερό παρόν μας δίνουν οι ασταμάτητοι θρύλοι και υπαρασπιστές του παραδοσιακού heavy metal Accept.

Μετά από μόλις τρία χρόνια απουσίας προσθέτουν στην δισκογραφία τους έναν άξιο δίσκο που δικαίως φέρει το όνομα της μπάντας.

Στα φωνητικά έχουμε και πάλι τον Mark Tornillo που υπηρετεί την μπάντα από το Blood of the nations του 2010 και δεν τίθεται σε καμία περίπτωση αμφισβήτηση για την εκτέλεση των καθηκόντων του.


Το αναφέρω αυτό διότι δεν είναι και εύκολο να αντικαταστήσει κανείς την προσφορά του Udo στις παλιότερες κυκλοφορίες τους,καθώς από αυτόν μάθαμε και αγαπήσαμε τους Accept.


Ας προχωρήσουμε στα εσώτερα του δίσκου αυτού.Σαν πρώτη παρατήρηση ακούγοντας τον δίσκο στην ολότητα του δεν διαφέρει από την προηγούμενη κυκλοφορία πέρα από την προσθήκη περισσότερων μελωδιών και αξιοσημείωτων εισαγωγών.


Αυτό δεν είναι κάτι κακό απαραίτητα γιατί θέλω να σταθώ σε κάτι άλλο.Με την πάροδο των χρόνων οι Accept δεν έχουν ξεθωριάσει ούτε έχουν παραχωρήσει τα σκήπτρα πουθενά λόγω την διαχρονικής ενέργειας που βγάζουν σε κάθε δίσκο τους μη αφήνοντας περιθώρια για κακές κριτικές εκτός μερικών κακεντρεχών.


Το επιχείρημα μου είναι διαμορφωμένο με αυτόν τον τρόπο διότι αν μια νέα μπάντα έβγαζε αυτόν τον δίσκο θα τους επευφημούσαμε για χρόνια άλλα επειδή δεν είναι ένα ακόμα Balls to the wall ή ένα Restless and wild θα τους κράξουν και υποβαθμίσουν αγνοώντας την πραγματική ουσία και μήνυμα της μπάντας.


Ένα μικρό δείγμα αυτού του μηνύματος είναι πως ανεξαιρέτως την ηλικία των μελών μας παραθέτουν για ακόμα μια φορά έναν δίσκο για να προσθέσουμε στην συλλογή μας.


Όπως προανέφερα ο δίσκος δεν διαφέρει ηχητικά από την προηγούμενη κυκλοφορία ούτε έχει κάτι ιδιαιτέρως καινούργιο.Πατροπαράδοτο και κλασικό heavy metal τιμώντας τις ρίζες του με έμφαση στα ρεφρέν,distorted speed guitars αλλά και με rock n roll vibes σε αρκετά σημεία φτάνουν για να πορώσουν κυρίως τους παλαιούς δοξαστές αυτού του υποείδους χάρις του οποίου γεννήθηκαν και άλλα υποείδη και μάλιστα πολλά από αυτά έχουν ως μία από τις κύριες επιρροές τους την συγκεκριμένη μπάντα.

 Τα highlights του δίσκου κατά την προσωπική μου γνώμη είναι τα Diving into sin,Humanoid,Unbreakable και Southside of hell.


Βαθμολογία : 7.5/10

Μιχάλης Τσακίρης για το MOPA-Music Webzine

Folterkammer - Weibermacht (Full Album Review)

 

Νέο album από τους symphonic black metal ( ναι,καλά ακούσατε)  Folterkammer με τίτλο Weibermacht. Ο δίσκος αγγίζει τα 45 λεπτά και αποτελείται από 8 tracks:

1) Anno Domina
2) Leck Mich!
3) Die Unterwerfung
4) Küss Mir Die Füsse
5) Algolagnia
6) Herrin der Schwerter
7) Das Peitschengedicht
8) Venus in Furs (cover version)

Μουσική traditional black metal ολίγον τι αναβαθμισμένη θα έλεγα , κυρίως με coloratura soprano φωνητικά αλλά και scream, τα οποία να τονίσουμε πως γίνονται απο την ίδια κοπέλα ονόματι Andromeda Anarchia. 

Ήχος πολυ διαφορετικός ο οποίος θέλει ακροατές με ακούσματα πολλών ειδών μουσικής, καθώς αν προσέξουμε μέσα στον δίσκο υπάρχουν επιρροές από τζαζ εώς όπερα και black .

Ώντας λάτρης των δραματικών φωνών στο μέταλ, ομολογώ πως ο συγκεκριμένος δίσκος με εξέπληξε ευχάριστα.

Με θέμα κυρίως την γυναικεία δύναμη (όπως μαρτυρά και ο τίτλος του δίσκου) ,οι Folterkammer εξερευνούν θέματα taboo , καθώς και την περιπλοκή των δύο τόσο διαφορετικών ειδών του μέταλ (symphonic και black). 

Δεν μπορώ παρά να σχολιάσω τα φωνητικά αλά Tarja Turunen στα clean ,τα οποία βγαίνουν πεντακάθαρα και αβίαστα , staccato νότες αλλά και μελωδικά μέρη και δεύτερες που σε κάνουν να ανατριχιάζεις νομίζοντας πως ακούς κάποια  Aria. 

Ταυτόχρονα όμως αυτό αλλάζει όταν μεταφερόμαστε στα brutal φωνητικά (transition το οποίο γίνεται καθόλη την διάρκεια του δίσκου και πολύ συχνά) τα οποία είναι βαριά και αιμοβόρα, όπως ακριβώς θα περίμενε κάποιος από ένα black συγκρότημα. 

Πρωτότυπη και πολύ έξυπνη  μίξη ειδών έχουν καταφέρει οι Folterkammer και για μένα είναι μια πολύ καλή αρχή για κάτι μεγάλο. 

Τρομερή, στοιχιωτική δουλειά που σίγουρα θα σε αφήσει με το στόμα ανοιχτό, ανεξάρτητα του είδους που προτιμάς.

 Δηλώνω επίσης ενθουσιασμένη με το τεχνικό κομμάτι των φωνητικών και δεν μπορώ παρά να δώσω συγχαρητήρια στην Andromeda, αλλά και το συγκρότημα που συνοδεύει και υποστηρίζει την φωνή τόσο έξυπνα. 

Ο δίσκος κατά την γνώμη μου είναι εξαιρετικός και αναμένω τις επόμενες δουλειές του συγκροτήματος.

Βαθμολογία: 9/10

Χριστίνα Σουβουκλίδου για το MOPA-Music Webzine

Dødsferd - Wrath (Full Album Review)

 

Με μεγάλη μας χαρά σήμερα στο Museum Of Past Affections-Music Webzine , θα μιλήσουμε και θα σας μεταφέρουμε την γνώμη μας για τον επερχόμενο 12ο δίσκο των Black Metallers Dødsferd.

Ο ιθύνων νους πίσω από την μπάντα , Νικόλαος Σπανάκης κατά κόσμον γνωστός ως Wrath μας παραχώρησε το υλικό νωρίτερα από την επίσημη κυκλοφορία του στις 10 Μαϊου και τον ευχαριστούμε πολύ για αυτό. 

Πάμε να ξεκινήσουμε !!!

Η αρχή γίνεται με το "Restoration Of Justice" , βαρύς και ασήκωτος ήχος από τα πρώτα κιόλας λεπτά του δίσκου. 

Catchy Riffs και βάναυσα τύμπαντα συνθέτουν ένα αποτέλεσμα το οποίο δείχνει από την πρώτη κιόλας ακρόαση ότι δεν αστειεύεται και πετάει κατάμουτρα το μίσος του εκεί που πρέπει

"Decay Of Sanity" , συνεχίζουμε στο ίδιο κλίμα και εδώ η μπάντα κινείται στα μονοπάτια στα οποία την έχουμε συνηθίσει και αγαπήσει ανα τα χρόνια.

Δικασιές και blast beats από τον N.D που σε καθηλώνουν , σπαραγμός στα φωνητικά του Wrath και γενικότερα εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα καθαρόαιμο Dødsferd κομμάτι που θα αγαπηθεί από πολλούς. 

Συνεχίζουμε με το "Raging Lust Of Creation" , περίμενα να ακούσω κάτι σε παρόμοιο ύφος αλλά η μπάντα ήρθε να με βγάλει ψεύτη και πολύ καλά έκανε. 

Ένα κύμα pure μισανθρωπίας σε χτυπάει με το που πατήσεις play και σε κάνει να απορείς γιατί δεν βγαίνουν τέτοια Βlack Μetal κομμάτια πιο συχνά. 

Ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου και τα σημεία στα οποία ο Νίκος τραγουδάει και χωρίς μουσική , τα οποία είναι ικανά να σε παγώσουν !!!

Και φτάνουμε στο δεύτερο Single του δίσκου που ήδη το κοινό έχει ακούσει και αυτό δεν είναι άλλο από το "Spiritual Lethargy" , από την πρώτη στιγμή που το άκουσα ήξερα πως εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα κομμάτι που θα δένει άριστα με το όλο όραμα της μπάντας για αυτό το κεφάλαιο που ονομάζεται "Wrath" , και από ότι βλέπω είχα δίκαιο 

ΡΕΦΡΕΝΑΡΑ , η οποία δεν θα φύγει από το κεφάλι του κοινού εύκολα με έντονο το άρωμα των παλιών Dødsferd των πρώτων εποχών όμως άριστα συνδεδεμένο με νέα στοιχεία που παρατηρούνται έντονα στην νέα σχολή του USBM αλλά και την έντονη μελαγχολία της Γαλλικής σκηνής (σ.σ. το προσωπικό μου αγαπημένο).

Κομμάτι νούμερο 5 και "Heaven Drops With Human Filth" ,  εδώ παρατηρώ έναν έντονο πειραματισμό στο κιθαριστικό κομμάτι που ξεφεύγει από το κλασσικό black και προσπαθεί επιτυχημένα να βγάλει μια "υστερία" η οποία το διαφοροποιεί από το υπόλοιπο tracklist (σ.σ. δώστε του προσοχή και αρκετές ακροάσεις).

Νούμερο 6 και "Failure Ablaze In Your Existence" , κατά την γνώμη μου το κομμάτι με το καλύτερο intro σε όλο τον δίσκο και εδώ βλέπουμε και την πιο επαναστική Punk χροιά των Dødsferd σε συνδιασμό πάντα με το ζοφερό Black. 

Kαι κλείνουμε με το Bonus Track που θα υπάρχει στην έκδοση του βινυλίου με τίτλο "Back To My Homeland" , εδώ πραγματικά νιώθω λες και βρίσκομαι σε ένα δωμάτιο στο οποίο οι μαύρες σκέψεις πλέον έχουν το πάνω χέρι και το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να έρθω αντιμέτωπος μαζί τους. 

Στο κομμάτι ακούμε ένα σπαραγμό με όλη την έννοια της λέξης να ντύνεται περίτεχνα από μια doomy ambient ακουστική σύνθεση αλλά Black Sabbath η οποία όμως καταλήγει σε έναν αρκετά γενναίο πειραματισμό για τα δεδομένα του ελληνικού Black ο οποίος προσωπικά με βρίσκει πάρα πολύ σύμφωνο (σ.σ. απλά αναφέρω πως μου θύμισε πολύ το παρακλάδι του Lo-Fi HipHop , αυτό θα πω μόνο και θα σας αφήσω με την απορία) , ότι και να πω θα είναι φτωχό απένταντι στο συγκεκριμένο κομμάτι. 

Το μόνο που θα πω είναι πως αποτελεί αρκετό λόγω για να προβείται στην αγορά του βινυλίου. 

Βαθμολογία : 9/10

Μιχαήλ-Άγγελος Διακογεωργίου για το MOPA-Music Webzine

KHIRKI - Κυκεώνας (Full Album Review)

 

Nέο album με τίτλο "Κυκεώνας" από τους  rock/folk Αθηναίους KHIRKI , οι οποίοι έχουν  ενεργή δράση στην σκηνή εδώ και αρκετά χρόνια, καθώς και πολλές εμφανίσεις στο βιογραφικό τους. 

To ιδιαίτερο μουσικό στυλ του αθηναϊκού τρίου έχει απασχολήσει αμέτρητες φορές τα tabloids και για πολύ καλό λόγο από ότι βλέπουμε στον συγκεκριμένο δίσκο. 

Αποτελούμενος από 8 κομμάτια και με σχεδόν πενήντα λεπτά διάρκεια , ο "Κυκεώνας" είναι ένα journey μέσα σε γρήγορους , groovy ρυθμούς , έξυπνες αλλαγές σε όργανα και ποικιλία.

 Τα tracks του δίσκου έχουν ως εξής:

1) Featherless
2) Pumping The Vein
3) The Watchers Of Enoch
4) Συμπληγάδες
5) Your Majesty
6) Father Wind
7) Heart Of The Sea
8) Hekate

Μπορώ να πω πως είναι ένα πολύ ιδιαίτερο και πανέξυπνο οργανοπαικτικά album, άκρως ολοκληρωμένο ηχητικά. 

Ότι και να ψάχνεις από μια μπάντα του είδους τους , υπάρχει εδώ : Punchy Drums , Κιθαριστικά riff γρήγορα μα συνάμα και catchy , μπάσο που κάνει τον ήχο να φαντάζει ακόμα πιο εξωπραγματικός και φωνητικά crystal clear που όμως διατηρούν την αγριάδα τους (σ.σ  τολμώ να πω από τα καλύτερα φωνητικά στο είδος).

Μπαλάντες (σ.σ βλέπε "Συμπληγάδες" και "Father Wind) , όλα υπάρχουν σε αυτόν τον δίσκο και σπάνε κατά πολύ τις προσδοκίες όλων. Το album είναι άξιο πολλών ακροάσεων και σίγουρα θα το τιμήσω ξανά και ξανά.

Βαθμολογία : 9/10
Χριστίνα Σουβουκλίδου για το MOPA-Music Webzine

Darkthrone - It Beckons Us All (Full Album Review)

 

21ο addition στην δισκογραφία των νορβηγών Black Metal θρύλων, Darkthrone,το album ακούει στο όνομα "It Beckons Us All" και αποτελείται από 7 κομμάτια:

1) Howling Primitive Colonies
2) Eon 3
3) Black Dawn Affiliation
4) And In That Moment I Knew The Answer
5) The Bird People Of Nordland
6) The Heavy Hand
7) The Lone Pines Of The Lost Planet

Οι Darkthrone μας χαρίζουν ένα 44Λεπτό  ταξίδι στον Νορβηγικό χειμώνα, αφού ξεκάθαρα πλέον έχουν γυρίσει στις Pre Punk επιρροές καριέρα τους και συνεχίζουν από εκεί  που άφησαν το "The Underground Resistance". 

Από το πρώτο κιόλας κομμάτι (Howling Primitive Colonies) μας μαγνητίζουν με τις παγωμένες και μανιασμένες μελωδίες τους. Το intro του, αποτελούμενο από synths, μας κάνει να νοσταλγούμε παλιότερες εποχές της μπάντας . 

Το δεύτερο τραγούδι (Eon 3) φαίνεται να έχει επιρροές από Mercyful Fate (όπως και ο γενικός ήχος του συγκροτήματος) , καθώς τα φωνητικά παρεκκλίνουν από το black στυλ και γίνονται πιο τραγουδιστά. 

Το επόμενο (Black Dawn Affiliation ) και πρώτο single του δίσκου είναι ακριβώς αυτό που περιμένεις να ακούσεις όταν σου λένε Darkthrone..signature βαρβάτος , παγωμένος ήχος. 

Κομμάτι 4 πλέον ( And In That Moment I Knew The Answer)  και μιλάμε για ένα γεμάτο riffs instrumental που ξεχειλίζει μελαγχολία. 

5ο track του δίσκου "The Bird People Of Nordland"  , 7 λεπτό, από τις πιο πολύπλοκες και έξυπνες συνθέσεις του album , με τον Fenriz αλλά και τον Nocturno Culto να δίνουν προσοχή στην κάθε λεπτομέρεια για να έχουν το απόλυτο αποτέλεσμα. 

Το 6ο στην λίστα κομμάτι "The Heavy Hand" είναι ένα άκρως βαρύ doom metal τετράλεπτο που σε κρατάει hooked. 

Θαμμένοι πλέον κάτω από το  Νορβηγικό χιόνι φτάνουμε στον 10 λεπτο επίλογο του δίσκου "The Lone Pines Of The Lost Planet".

Drum Tricks, έξυπνα riffs, ambiance αλλά και synth κοσμούν το κομμάτι και κλείνουν αυτό το ταξίδι στις ανατριχιαστικές τους μελωδίες. 

Ο δίσκος αποτελεί δυνατό addition στην δισκογραφία των Darkthrone , όχι όμως απόλυτα χαρακτηριστικό για τον ήχο τους. Διαφορετικό αλλά και στοιχειωτικά  όμορφο... σίγουρα αξίζει την ακρόαση σας.

Βαθμολογία : 7/10

Χριστίνα Σουβουκλίδου για το MOPA-Music Webzine

Captain Hawk - Ghosts Of The Sea (Full Album Review)

 

Τέσσερα χρόνια μετά την κυκλοφορία της συνεργασίας τους “Goditha-The Rock Opera”, το δίδυμο από την Αθήνα επιστρέφει με μια κινηματογραφική ωστόσο εντελώς επική power metal εμπειρία!

Το “Captain Hawk: Ghosts of the Sea” είναι η καινούρια metal opera που έγραψε η Ελίνα Εγγλέζου και έπαιξε, ενορχήστρωσε, έκανε μίξη και παραγωγή ο Μπομπ Κατσιώνης (Firewind, Warrior Path, Stray Gods, Serious Black).

Ο δίσκος αυτός έρχεται να σας συναρπάσει και να σας βάλει στην ιστορία του πειρατή, ο οποίος γίνεται πολύ ζωντανός με την αφήγηση του album, που χορεύει στα αυτιά μέσα από τη μουσική και τα φωνητικά. Το power metal λύνει τις άγκυρες και έρχεται σαν ορμώμενη θάλασσα κατά πάνω σου για να σε βάλει στο καράβι του καπετάνιου και να σε ταξιδέψει μέσα από ένα δίσκο, από μία όπερα που ξεπερνάει κατά πολύ το Goditha και δείχνει ότι οι καλλιτέχνες ξεπερνούν τον εαυτό τους.

Τα χαρακτηριστικά που θα ξεχωρίσεις σίγουρα στο “Captain Hawk: Ghosts of the Sea” είναι τα riff και solo κιθάρας που αγγίζουν τον metal κόσμο, οι κινηματογραφικές ενορχηστρώσεις που αποτυπώνουν στο 100% το ύφος και το concept της όπερας, τα δυνατά refrain που ξεσηκώνουν τον ακροατή από την καρέκλα του και τα μεγαλειώδη φωνητικά που διακρίνονται για τις ψηλές τους νότες αλλά και για τις εκρηκτικές τους ερμηνείες. 

Ερμηνείες που έρχονται από μερικούς από τους καλύτερους metal τραγουδιστές και τραγουδίστριες της Ελλάδας και αυτό δεν χωράει αμφισβήτηση όσο ακούς το album!

Εκτός όμως από όλα αυτά, θα με θυμηθείς με το παρακάτω…Στο “Captain Hawk: Ghosts of the sea” θα βρεις το βάθος που ίσως να έψαχνες στο Goditha. Θα βρεις τη σταθερότητα και την παθιασμένη δυναμική που χρειάζεται μία opera για να σου γίνει αισθητή ως οπτιακουστικό concept.

Που οφείλεται αυτό; Σίγουρα στο μεράκι των καλλιτεχνών, αλλά και στην συνοδεία μιας πλήρης 4-φωνης χορωδίας η οποία υπογραμμίζει τα πάντα και ανεβάζει το όλο concept σε επίπεδο!

Πραγματικά, είναι το κάτι άλλο το “Captain Hawk: Ghosts of the Sea” και θα το αγαπήσουν όσοι θέλουν καλή power metal μουσική, αλλά και δίσκους με νόημα! Πάρτε το! Αποτελεί μία από τις καλύτερες κυκλοφορίες του 2024!

Psychobreak - Εθισμοί Και Ντράβαλα (Full Album Review)

 

Νέο album από τους θεσσαλονικείς Psychobreak ονόματι Εθισμοί & Ντράβαλα . Ελληνόφωνος punk δίσκος o οποίος αποτελείται από 10 tracks:

1) Εθισμοί & Ντράβαλα
2) Στη πόλη
3) Χωρίς Αγέλη
4) Ιντερπόλ
5) Πανικός
6) Διπολικός
7) Δε Θα Ξεχάσω
8) Ιστός
9) Πες μου τι
10) Το Πιο Όμορφο Τέλος

Γρήγορες κιθάρες , μπάσο ιδιαίτερο και βαρύ, drums χαρακτηριστικά του punk ήχου όπως και τα raspy , ελληνικά φωνητικά με κοινωνικό περιεχόμενο. Πολύ διαφορετική προσέγγιση στον ήχο,κρατώντας όμως πάντα στο μυαλό την punk ταυτότητα τους. Ένα πολύ δυνατό album από την αρχή,καθώς δεν κρατάει πίσω και εξαπολύει "επίθεση" κατά του ακροατή από το πρώτο κιόλας κομμάτι. Προσωπικό αγαπημένο του δίσκου το κομμάτι Ιντερπόλ με τις έξυπνες ρίμες του και τον πιο "σκληρό" του ήχο.  Πάμε όμως να τα δούμε λίγο πιο αναλυτικά.

Track 1:  Εθισμοί & Ντράβαλα

Δυνατό ξεκίνημα με drums στα καλύτερα τους. Catchy Riff που θυμίζει pop punk με μπάσο και κιθάρες να εμπλέκονται αρμονικά. Φωνητικά με τον χαρακτηριστικό raspy ήχο σε ταξιδεύουν κατευθείαν σε funky ρυθμούς.

Track 2: Στη πόλη

Θεματολογία πίσω απο το κομμάτι φαίνεται να είναι η πολυκοσμία και βαβούρα της πόλης , από την οποία θέλεις συνήθως να ξεφύγεις. Ένα πάντα επίκαιρο θέμα που θα αγγίξει πολύ κόσμο. Το μπάσο κάνει αρχικά την εμφάνιση του (πάντα έξυπνο και γρήγορο) με τα υπόλοιπα όργανα αλλά και φωνητικά (στα οποία προσέχεις κάποιες πολύ προσεγμένες ωραίες δεύτερες) να ακολουθούν.

Track 3: Χωρίς Αγέλη

Στους ίδιους σχετικά ρυθμούς με το προηγούμενο, χωρίς να μοιάζει όμως ιδιαίτερα. Τα φωνητικά για μένα ξεχωρίζουν στο συγκεκριμένο κομμάτι, χωρίς να σημαίνει όμως πως τα όργανα δεν δίνουν το δικό τους ρεσιτάλ. Από το παίξιμο των παιδιών φαίνεται πόσο δεμένοι είναι σαν συγκρότημα, πάντα tight και μέσα στους χρόνους τους , χωρίς να χάνουν το συναίσθημα που απαιτείται.

Track 4: Ιντερπόλ

Το αγαπημένο μου του δίσκου όπως προείπα πάνω, καθώς θεωρώ ότι είναι άκρως αντιπροσωπευτικό του ήχου τους. Για άλλη μια φορά τα όργανα αλλά και η φωνή αποδεικνύουν τις ικανότητες τους και μας χαρίζουν το πιο ξεσηκωτικό ,γεμάτο ενέργεια και πάθος κομμάτι του album.

Track 5: Πανικός

Πέμπτο κομμάτι και φτάνουμε αισίως στην μέση του δίσκου. Όμως μου φαίνεται λες και τον ξεκίνησα τώρα. Δίπλα φωνητικά και τα πάντα ιδιαίτερα όργανα μας κρατάνε συντροφιά σε ένα ακόμα punk rock αριστούργημα. Εδώ είναι που ξεκινάω να καταλαβαίνω ακριβώς πόσο δημιουργικό είναι το συγκρότημα, κάτι το οποίο σπανίζει.

Track 6: Διπολικός

Μπάσο και drums ξανά στην αρχή του track και αμέσως μετά ένα μπαμ ενέργειας που μας κάνει να χανόμαστε στην μελωδία. Θέμα πίσω από το κομμάτι κυρίως ο χαρακτηρισμός Διπολικός. Γρήγορο κομμάτι (μόλις στα 1:26 λεπτά) όμως ένα δυνατό addition.

Track 7: Δε Θα Ξεχάσω

Catchy κιθαριστικό riff που σε εθίζει κατευθείαν και ένα λίγο μεγαλύτερο intro από τα προηγούμενα. Αλλαγή στις φωνές, έξυπνα αρμονικά και δεύτερες. Ένα από τα πιο emotional κομμάτια του δίσκου για μένα.

Track 8: Ιστός

Intro κιθάρας,μπάσου και φωνητικών με τα drums να μπαίνουν με άγριες διαθέσεις λίγο αργότερα. Γρήγορο κομμάτι με λίγο πιο melodic διαθέσεις χωρίς να λείπουν οι meaningful στίχοι.

Track 9: Πες μου τι

Το πρώτο κομμάτι με ένα ναι μεν μικρό αλλά πιο ήρεμο break και τα παιδιά κάνουν ξανά την διαφορά. Πες μου τι πάει λάθος με το μυαλό μου μας λένε και μας χτυπούν ξανά στα feels, στους χορευτικούς τους όμως ρυθμούς.

Track 10: Το Πιο Όμορφο Τέλος

Τελευταίο track του δίσκου το πεντάλεπτο "Το Πιο Όμορφο Τέλος". Λίγο μεγαλύτερο intro ξανά αλλά και πιο "ήρεμη" αρχή στα φωνητικά ( κάτι το οποίο αλλάζει στη συνέχεια και μετατρέπεται σε αυτό το στυλ που αγαπήσαμε). Ένα τέλειο κλείσιμο στο album καθώς δεν θα μπορούσα να το φανταστώ αλλιώς. Η δυνατότητα του συγκροτήματος να μας κάνει να νιώθουμε τόσο διαφορετικά , emotional αλλά και παθιασμένα με κάθε τους κομμάτι είναι πραγματικά αξιοσημείωτη. 

Η δουλειά της μπάντας εδώ είναι ξεχωριστή και έχει ένα spark. Σίγουρα θα αγγίξει τους λάτρεις του punk είδους και θα τραβήξει κοινό και άλλων σκηνών. Άξιο ακρόασης μια και δύο φορές το συγκεκριμένο άλμπουμ, καθώς βρίσκω τον εαυτό μου να επαναλαμβάνω τα τραγούδια τους συνέχεια.

Βαθμολογία: 9/10

Χριστίνα Σουβουκλίδου για το MOPA-Music Webzine

Sylvaine - Eg Er Framand (Full Album Review)

Η πολυαγαπημένη Katherine Shepard ( γνωστή ως Sylvaine) έδωσε στην δημοσιότητα το 30λετο σχεδόν EP της  μέσω της Season Of Mist στις 22 Μαρτίου. 

Eg Er Framand το όνομα της νέας δημιουργίας της καλλιτέχνιδος πίσω απο το one woman band Sylvaine και πάμε λίγο να δούμε το tracklist του : 

1.Dagsens Auga Sloknar Ut               

2.Arvestykker                                     

3.Eg Veit I Himmelrik Ei Borg              

4.Livets Dans                                      

5.Tussmørke                                     

6.Eg Er Framand        

        

Από 6 κομμάτια αποτελείται ο δίσκος με το μεγαλύτερο σε διάρκεια να αγγίζει τα 6 λεπτά  

(Livets Dans)  και το μικρότερο (το αμέσως επόμενο-Tussmørke) τα 3. 

Ethereal Νορβηγικό Folk μας υπόσχεται η κατηγορία του EP και μπορώ να πω πως δεν θα μπορούσα να το περιγράψω καλύτερα. 

H Sylvaine στα καλύτερα της από την αρχή του δίσκου , προσφέροντας μας άπειρες φωνητικές αρμονίες (κάτι που αποδεικνύει αυτό που γνώριζαμε προ πολλού, την εξυπνάδα και την μουσική της γνώση).  Ξεκινάμε ήρεμα και σχετικά γαλήνια..όταν όμως φτάνουμε στο 3ο κομμάτι (Eg Veit I Himmelrik Ei Borg) η ατμόσφαιρα παίρνει μια σκοτεινή χροιά χωρίς να διαφοροποιεί τόσο drastically τον ήχο.

Δεν μπορώ να χορτάσω τις αρμονίες και είναι σίγουρα κάτι που θα εκτιμηθεί ιδιαίτερα από τους μουσικούς (χωρίς να εννοώ πως θα εκτιμηθεί μόνο από αυτή την κατηγορία). Με feeling θρησκευτικότητας σχεδόν , προχωράνε  τα κομμάτια του δίσκου και όμως κάθε τελευταίο σε κάνει να νιώθεις πως θέλεις και άλλο. 

Κιθάρες, church organ , synthesizers και πολλά ακόμη μας δημιουργούν αίσθηση νορβηγικής προσευχής με ένα σκοτεινό twist. Η haunting φωνή της Katherine μας κρατά το χέρι σε όλο το ταξίδι και μας ζητά να αφεθούμε στην μαγεία της. 

Από τα καλύτερα , κατά την γνώμη μου releases της Sylvaine που είναι σίγουρο ότι θα  σαγηνεύσει το κοινό. 

Βαθμολογία : 9/10

Χριστίνα Σουβουκλίδου για το MOPA-Music Webzine 

Before The Dawn - Stormbringers (Full Album Review)

 

Όποιος παρακολουθεί στενά τα projects του Tuomas Saukkonen θα είχε δει μια ανάρτηση του όπου έλεγε πως θα τα διέκοπτε όλα για να επικεντρωθεί στους Wolfheart.


Παρότι αγαπώ την προαναφερθείσα μπάντα και την θεωρώ από τις λίγες αξιόλογες μπάντες του είδους της δεν μπορώ να κρύψω την μεγάλη λατρεία που έχω για τους Before the dawn και χαίρομαι ιδιαίτερα που έβγαλε ξανά νέο δίσκο μετά από 11 ολόκληρα χρόνια απουσίας.


Stormbringers λέγεται ο δίσκος και λόγω του ότι το project ευθύνεται για πολλές αλλαγές κυρίως στην θέση των clean vocals έχουμε και σε αυτήν την περίπτωση νέο αντικαταστάτη.

Περί μουσικής δεν υποθάλπεται κάτι αξιοπερίεργο ή διαφορετικό ειδικότερα σε αυτούς που σε υπέρμετρο βαθμό γνωρίζουν την μπάντα και το ύφος της.


Στα θετικά θέλω να τονίσω το γεγονός πως ακριβώς επειδή ο Tuomas είναι ενεργός με τους Wolfheart δεν έχει ξεθωριάσει καθόλου μουσικά και φρόντισε να δώσει το όσο βάρος γινότανε για να βγει ένα αξιοπρεπή υλικό.


Μάλιστα, ο δίσκος  υβρίδιο θα θυμίσει τις πρώτες κυκλοφορίες και συγκεκριμένα την μελαγχολία του 4:17 A.M ,την σφριγηλότητα του Deadlight και την βαρβαρότητα του Rise of the phoenix.


Η μόνη ένσταση μου και όπως παρατηρείται και από άλλα reviews είναι η επιλογή του συγκεκριμένου τραγουδιστή για τα clean vocals. Στην προκειμένη περίπτωση θα ήταν άψογη η ερμηνεία και η χροιά του Lars Eikind που έπαιξε σε τρεις από τους πιο επιτυχημένους δίσκους τους.


Εν αντιθέση συνηθίζεται η φωνή του Laapotti όσο βυθίζεσαι στον δίσκο και δεν χωράει αμφιβολία για την αποτελεσματικότητα του και την απόδοση του απλά παρακολουθώντας χρόνια την μπάντα ενίσταμαι στην επιλογή αυτή.


Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι Before the dawn είναι εδώ ακμαιότατοι και αλώβητοι από το πέρασμα των χρόνων και μάλιστα έχουν και καινούργιο EP.

Αυτό μαρτυρά πως δεν θα εγκαταλείψουν σύντομα και εύχομαι και σε νέο δίσκο χωρίς να χρειαστεί τόση μεγάλη απουσία από την σκηνή.

Τέλος,τα δυνατότερα σημεία του δίσκου κατά την προσωπική μου γνώμη είναι το Destroyer,Downhearted,Chains,The dark και Chaos star.

Βαθμολογία :  7.5/10

Μιχάλης Τσακίρης για το MOPA-Music Webzine

Night Shall Drape Us - Lunatic Choir (Full Album Review)

 Οι Night Shall Drape Us θα δώσουν στην δημοσιότητα το ντεμπούτο album τους "Lunatic Choir" στις 26 Απριλίου μέσω της  Season Of Mist ,η οποία μας έκανε την τιμή να έχουμε μια προακρόαση ώστε να γράψουμε αυτό το review.

Από 8 tracks αποτελείται ο δίσκος των black metal "Night Shall Drape Us" , ένα σκοτεινό 40 λεπτο ταξίδι με μεγάλα σε διάρκεια κομμάτια (το μικρότερο κατά σειρά να είναι μόλις στα 3:50 και το μεγαλύτερο και πρώτο στον δίσκο να αγγίζει τα 7 λεπτά)

Tracklist  :
1. Hymn of Rebellion
2. Dead Eden
3. Ethereal Constrictor
4. Ashes of Men
5. Unification
6. Lunacy and Horror
7. Under the Dead Sky
8. The Queen of the Red Streams


Κιθάρες με riffs που θυμίζουν vintage black metal εποχές με αρκετές όμως πινελιές νέων στυλ , γρήγορα και punchy drums, cut through ήχος μπάσου και βαριά growl φωνητικά χαρακτηρίζουν τον overall ήχο του δίσκου. Κάθε κομμάτι μας δίνει και κάτι διαφορετικό, με άλλα μέρη του δίσκου να είναι πιο μελωδικά ( όπως το πρωτο  track "Hymn To Rebellion") χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει πως χάνουν την ταυτότητα τους και άλλα (όπως το τελευταίο" Under The Dead Sky" ) να κινούνται σε πιο black ρυθμούς.


Διαφορετικό όσον αφορά τον black ήχο , με δημιουργικότητα οργανοπαικτικά  αλλά και in your face βαθιά scream φωνητικά τα οποία σίγουρα ξεχώρισαν και έδωσαν μια άλλη χροιά στον δίσκο.

Το album είναι μια πολύ δυνατή αρχή για το συγκρότημα, βροντοφωνάζει την ταυτότητά του και μας πάει σε νέα realms του σκοτεινού ήχου.


 Προσωπικά ο δίσκος με άφησε θετικά έκπληκτη και αναμένω περισσότερα  στο μέλλον από την μπάντα ,η οποία έχει ήδη αποθέσει τον πήχη ψηλά.


Βαθμολογία : 7,5/10

Χριστίνα Σουβουκλίδου για το MOPA-Music Webzine

Bloody Hawk , Dani Gambino & Wang - The Deal (Full Album Review)

 

Στις 8 Μαρτίου κυκλοφόρησε το EP του Bloody Hawk,Wang και Dani Gambino, καταφέρνοντας να κατακτήσει τις κορυφαίες θέσεις στα charts του Spotify σε λιγότερο απο 36 ώρες . 

Οι  3  γνωστοί ράπερς , πέτυχαν να συνδυάσουν τα μοναδικά στοιχεία της μουσικής τους και να δημιουργήσουν την απόλυτη ισορροπία στα 5 κομμάτια του δίσκου.

THE DEAL :

Το πρώτο κομμάτι σηματοδοτεί την αρχή ενός κορυφαίου δίσκου. Με τα ανεβαστικά beats και τους επιμελημένους στίχους , οι τρεις καλλιτέχνες δηλώνουν την παρουσία τους στον χώρο της μουσικής και την εξέλιξή τους σε αυτόν. Όπως και στις προσωπικές τους κυκλοφορίες , έτσι και σε αυτήν , δεν παραλείπουν να αναφερθούν εύστοχα στην τωρινή κατάσταση της χώρας.

CREW :

Στη συνέχεια έχουμε ενα old shcool rap/hiphop τραγούδι που θυμίζει παλιές κυκλοφορίες συγκεκριμένα του Bloody Hawk. Ωστόσο , παρστηρείται και εδώ η άψογη συνεργασία της τριάδας , καθώς το δυνατό μπάσο συνδιάζεται τέλεια με την προσθήκη των vocals. Πρόκειται για ένα κομμάτι αναφερόμενο στην σημασία της παρέας , της φιλίας και της ομάδας , όπως δηλώνεται ξεκάθαρα και απο τον τίτλο.

OULES :

Η μετάβαση απο τα δυο προηγούμενα δυναμικά κομμάτια γίνεται τώρα με την πρώτη ραπ μπαλάντα του δίσκου. Βλέπουμε την πιο συναισθηματική πλευρά των τριών καλλιτεχνών μέσα από τους στίχους που μιλούν για την αγάπη αλλά και τους στόχους και τα όνειρα που εκπληρώνονται . Φαίνεται πως ο καθένας τους αναφέρεται σε προσωπικές του εμπειρίες , τονίζοντας σε κάθε λεπτό του τραγουδιού την ευγνωμοσύνη τους για όλα όσα πέτυχαν. Από μουσική άποψη τώρα , κυριαρχεί ένας μελωδικός ρυθμός που δένει με το μπάσο το οποίο ακούγεται αρκετά σε κάθε κουπλέ.

MAALOX :

Πλησιάζοντας στο τέλος με ακόμη ένα κλασικό ραπ κομμάτι που σίγουρα είναι εμπνευσμένο απο τη δισκογραφία του Dani, αφού τα στοιχεία του είναι εμφανή τόσο στο beat όσο και στα lyrics. 

Το “MAALOX”, ασχολέιται με κοινωνικοπολιτικά ζητήματα και την σύγχρονη επικαιρότητα γενικότερα. 

Ξεκινά με έναν αρκετά αποφασιστικό ρυθμό ,στον οποίο κυριαρχεί το μπάσο και κορυφώνεται στα πιο ήρεμα vocals του Wang τα οποία εξισορροπούν τους δύο προηγούμενους καλλιτέχνες.

Προσωπικά θεωρώ το συγκεκριμένο κομμάτι, απόλυτο hit του δίσκου και αυτό φαίνεται άλλωστε απο την επιτυχία που έκανε σε streams.

KATHE MERA :

Τελευταίο τραγούδι για να κλέισει ολοκληρωμένα αυτή η μοναδική συνεργασία. Με ένα συναισθηματικό ύφος πάλι και με αναφορές στην αξία της αγάπης , οδηγούμαστε ομαλά σε ένα τέλειο κλείσιμο για αυτό το ΕΡ. 

Σε όλη την διάρκεια αντιλαμβάνεται κανείς πως οι τρεις διαφορετικοί -μεταξύ τους- καλλιτέχνες , καταφέρνουν να διατηρήσουν την ισορροπία του μοναδικού τους στυλ και φωνητικών , αποκαλύπτοντας παράλληλα και την ευαίσθητη πλευρά τους.

Συνολικά, πρόκειται για μια αρκετά καλή εκτέλεση με ολοκληρωμένες μεταβάσεις απο το ένα κομμάτι στο άλλο και ποικιλία στο ύφος και στον ρυθμό , ώστε να καλύπτονται ακόμα και πιο απαιτητικοί ακροατές.

Βαθμολογία : 10/10

Afroditi Kampani για το MOPA-Music Webzine 

Ακούστε το "The Deal" εδώ : 

https://open.spotify.com/album/6MrQVsxWATii7CjY9MDs7n?si=YeSxe-kZSwWqcv6MCltIHw