Cleavercult - Salvation Is The Cleaver ( Nostalgic Review )

 

Η αυλαία ανοίγει με το “Hellworld” , μια γυναικεία φωνή ικανή να σε ανατριχιάζει αποτελεί το καλωσόρισμα του κομματιού και αμέσως μετά η “Κόλαση” κάνει την εμφάνιση της , πρωτότυπες ιδέες οι οποίες όμως παντρεύονται πολύ όμορφα με τον κλασσικό αμερικάνικο death metal ήχο της χρυσής εποχής. Εξαιρετικές κιθάρες και μια πολύ ιδιαίτερη τεχνική στα φωνητικά από τον Βαλάντη η οποία προσδίδει και αυτόν τον διαφορετικό ήχο στην μπάντα , προσθήκη που με κέρδισε στο κομμάτι είναι η άρτια εναλλαγή φωνής και κιθάρας γύρω στο 3o λεπτό.

Συνεχίζουμε με το “Born From The Swamp” και το thriller ξεκινάει επίσημα , το φοβισμένο “I Wanna Go Home” που ακούγεται στην αρχή του κομματιού σε βάζει αμέσως στο νόημα. Το κομμάτι αν και σχετικά μικρό σε σύγκριση με το εναρκτήριο καταφέρνει να δείξει τα δόντια του , εξαιρετικό riff το οποίο κολλάει στο κεφάλι σου μόλις από την πρώτη ακρόαση.

Νούμερο 3 και “Perversion Of Your Happiness” , εδώ έχουμε έναν πειραματισμό που δεν βρίσκεις εύκολα σε Death Metal κομμάτια , πόσο μάλλον σε Brutal Death που ακολουθούν μια συγκεκριμένη πεπατημένη , το δίδυμο μας εδώ όμως πειραματίστηκε και δεν έχασε. Στις κιθάρες αλλά και στον τρόπο με τον οποίο εκφέρονται οι στίχοι βλέπουμε έναν ρυθμό πιο “ανεβαστικό” χωρίς αυτός όμως να φαίνεται παράταιρος με το γενικότερο ύφος του δίσκου , δυναμικές και γρήγορες  αλλαγές χαρακτηρίζουν την σύνθεση (προσωπικό μου αγαπημένο).

Την σκυτάλη παίρνει το “Parasites” , η αρχή εδώ γίνεται με τον Βαλάντη να επαναλαμβάνει τον τίτλο του κομματιού και να μας πορώνει με την μεγάλη ποικιλία Growls που μπορεί να αναπαράγει , το κομμάτι κινείται σε πιο γνωστές death metal συνταγές όπως αυτές των Cannibal Corpse , γενικότερα όμως και αυτή η σύνθεση είναι αρκετά καλή.

Νούμερο 5 και “It Came For Blood”, εξαιρετικό intro το οποίο σου δημιουργεί ακριβώς την εικόνα που πρέπει, το κομμάτι έχει κάποια στοιχεία που το διαφοροποιούν από τις υπόλοιπες συνθέσεις και αυτά είναι τα κρυμμένα Thrash Metal fills που ακούμε κατά κύριο λόγω στο ντραμιστικό κομμάτι που αν και έχουν προέλθει από έναν ηλεκτρονικό υπολογιστή στέκονται επάξια μέσα στην σύνθεση και δεν αποξενώνουν καθόλου τον ακροατή.

Συνεχίζουμε με το ομότιτλο “Salvation Is The Cleaver” , παραμένουμε πάνω κάτω στο ίδιο μοτίβο όμως και σε αυτό το κομμάτι εντοπίζουμε αρκετές διαφοροποιήσεις που έχουν να κάνουν με τις αλλαγές του κομματιού. Πιο συγκεκριμένα το δίδυμο κατάφερε σε αυτή του την σύνθεση να συνδυάσει κάποια κλασικά death metal στοιχεία μαζί με κάποιες πιο διακριτικές black πινελιές και το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό.

Νούμερο 7 και “Murderous Vision”, εδώ η μπάντα αρχίζει και βγάζει περισσότερο στην επιφάνεια το brutal στοιχείο της, τόσο στο κομμάτι των φωνητικών, όσο και στα χαοτικά riff που ο Nikk έγραψε, κοφτές και γρήγορες αλλαγές είναι το βασικό χαρακτηριστικό του κομματιού, το οποίο αν και μικρό στην διάρκεια έχει ό, τι χρειάζεται για να κρατήσει τον ακροατή.

Στην συνέχεια έχουμε το “Bloody Punishment” , εδώ η μπάντα ξανά ανεβάζει στροφές και το καταφέρνει με riffs που σου μένουν για αρκετή ώρα , πιο συγκροτημένο drumming και πολύ σωστά τοποθετημένα φωνητικά που προσφέρουν πολλά στην όλη σύνθεση. Γενικά με αυτό το κομμάτι η μπάντα δείχνει για άλλη μια φορά έμπρακτα πως δεν θέλει να μένει στάσιμη και αυτό το σκεπτικό μόνο καλά αποτελέσματα μπορεί να αποφέρει.

“Locked In The Basement”, τι να πρωτοπεί κάνεις για αυτό το κομμάτι αρχικά η εισαγωγή είναι τόσο creepy που αμέσως ο τίτλος μεταφράζεται σε συναίσθημα και όχι σε λέξεις που απλά δημιουργούν μια πρόταση. Στην συνέχεια θέλω να σταθώ λίγο στα φωνητικά τα οποία εδώ γίνονται ακόμα πιο ακραία τουλάχιστον στην αρχή του κομματιού μου θύμισαν αρκετά τα παρακλάδια του Slam αλλά και του Grindcore. Το κομμάτι εκπνέει μια ωραία αύρα και το αναβαθμίζει σε σύγκριση με τα υπόλοιπα.

Και η αυλαία πέφτει με το “Embryonic Butchery”, το κομμάτι ξεκινάει με μια κραυγή η οποία σταδιακά αυξάνει την ένταση της, η έντονη επιρροή από Deicide αλλά και Dying Fetus είναι εμφανής, αλλά η μπάντα μπορεί και διαφοροποιείται για άλλη μια φορά. Επίσης πολύ ενδιαφέρουσα βρήκα και την τεχνική του Βαλάντη αλλά και τον τρόπο με τον οποίο αποφάσισε να τραγουδίσει στο συγκεκριμένο κομμάτι.

Γενικά συμπεράσματα, η αλήθεια είναι πως αυτός ο δίσκος με προβλημάτισε αρκετά χρειάστηκαν αρκετές ακροάσεις για να καταλάβω τι πραγματικά θέλει να δώσει στον ακροατή και πραγματικά από την αρχή μέχρι το τέλος μιλάμε για μια ταινία thriller σε μορφή δίσκου, τα εφέ που οι δημιουργοί επέλεξαν είναι αυτά που πραγματικά σε βάζουν στο κλίμα και σε κάνουν να καταλάβεις πως δεν είναι ένας ακόμα death metal δίσκος αλλά κάτι διαφορετικό που έχει έρθει για να μείνει.

Τα μόνα μου παράπονα είναι η έλλειψη φυσικών τυμπάνων αλλά και ο τρόπος με τον οποίο τα φωνητικά ακούγονται σε κάποια σημεία (αν και όλα αυτά αποτελούν προσωπικό γούστο).

Πιστεύω πως με κάποιες μικρές αλλαγές πάνω σε αυτούς τους τομείς, οι Cleavercult θα γίνουν μια μπάντα που θα μας απασχολήσει πολύ στο μέλλον !!!

Μιχαήλ-Άγγελος Διακογεωργίου για το MOPA-Music Webzine