Thelemite- Survival Of the Fittest (Full Album Review)

 

Και καθώς δεν προλάβαμε καλά καλά να μπούμε σε καλοκαιρινούς ρυθμούς, με τον υδράργυρο να πλησιάζει για τα καλά τα αγαπημένα μας 40ρια, οι τρομεροί «Δικοί μας» Thelemite έρχονται να μας ανάψουν ακόμη περισσότερο με την κυκλοφορία του 3ου κατα σειρά studio album τους «Survival Of The Fittest». Το classic Heavy Metal σχήμα από την Αθήνα σε μια ανανεωτική επιστροφή, έχοντας αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις με τα 2 album όπου προηγήθηκαν «Slave to Desire» (2013) και «Thelemism» (2021), μας επαναπροσδιορίζουν τον ορισμό και την αξία του κλασσικού Heavy Metal (σ.σ. του παλιού, του ορθοδόξου) στη ζωή μας, σε μια εποχή όπου αντικειμενικά το λεγόμενο New Wave Of True Heavy Metal έχει μπει για τα καλά στις ζωές των απανταχού μεταλλάδων (και μεταλλούδων). Έτσι, αν και υπάρχουν οι γνωστές γκρίνιες των σωσμένων του είδους, δεν θα μπορούσε να βρεθεί καλύτερη στιγμή να κυκλοφορήσει αφήνοντας άνετα τους χατζήδες να νιώσουν Savage στην τοποθεσία «Εμπρός του στερεοφωνικού». Χατζήδες – Σωσμένοι  Άσσος...Εύκολα Πράγματα.

 

 Λένε πως μια εικόνα=1000 λέξεις. Και όχι αδίκως καθώς το σουρεαλιστικό Old School εξώφυλλο μας προετοιμάζει για το -λίγο λιγότερο της μιας ώρας-έπος που ακολουθεί. Ομολογώ πως μου έφερνε ολίγον  Riot City Vibes αλλά who cares - for '80s metal we live, for '80s metal we die. Και πάμε στο Tracklist. Αρχίζουμε με το δυναμικό Night of the Wolf όπου επηρεασμένο φανερά από Bark At The Moon του Όζαρου μας μπάζει στο κλίμα. Αντιλαμβανόμαστε Αρκετά τι έρχεται να μας ταρακουνήσει. Ακολουθεί το Black Hearted το οποίο μου ξεχώρισε από την αρχή. Φοβερές αρμονικές κιθάρες, μεταβάσεις που σκοτώνουν και φυσικά εξαιρετικά φωνητικά. Συνεχίζουμε με τα NWO (η πιο αδύναμη στιγμή κατ' εμέ) και The Fire Still Burns τα οποία σε λίγο πιο ήπιους τόνους μας ανακουφίζουν από τα δύο εναρκτήρια διαμαντάκια και προετοιμάζοντας μας για το επικό Bad For You. Το δεύτερο αμιγώς Radio Friendly τραγούδι μετά το Black Hearted, μας ανεβάζει, μας κάνει να το απολαύσουμε (και το κάνουμε) και μας ταξιδεύει πίσω στο 1980 (με την ευρύτερη έννοια)

 

   Τώρα όμως ήρθε η ώρα για κλάμα. Πολύ Κλάμα. Με την μπαλάντα Living Without You. Το παιδί των «Knocking On Heaven's Door» από Bob Dylan/ GnR (πάρτε όποιον θέλετε) και του Your  Turn των Helloween από το τόσο παρεξηγημένο Pink Bubbles Go Ape του 1991 (δεν άντεξα το είπα). Ένα ερωτικό Slow τραγούδι, χωρίς φυσικά την απουσία των Heavy Στοιχείων για τις πιο μελαγχολικές (και όχι μόνο) στιγμές μας.

Αρκετά όμως με την κλάψα, κάτι που και οι ίδιοι οι καλλιτέχνες αντιλήφθησαν ανεβάζοντάς μας με το φοβερό White Dreams, κατόπιν του οποίου ακολουθεί το πιο βαρύ In A Damaged Brain, με το εξαιρετικό synth και τις σολιές του Κυρίου Μανόπουλου. Μετέπειτα στη σειρά η δεύτερη μπαλάντα του album, μακράν πιο βαριά και ατμοσφαιρική, με έναν ελάχιστο αέρα αν θέλετε και από Candlemass ( βλ. Solitude). Τέτοια breaks θέλουμε Κύριοι.

 

Ανεβαίνουμε πάλι με τους δυνατούς ρυθμούς του Making Love ( οι κακές οι γλώσσες το είπαν filler)  , ετοιμαζόμενοι φυσικά για το δραματικό τελείωμα του Vision From The Past όπου μέσα σε 6:54 λεπτά θέτει σκηνικό ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΑΤΗΣ αρχαίας τραγωδίας. Εναλλαγές που σπέρνουν και ένας ήχος που σαν ακτίνα Γ σου διαπερνά το μυαλό. Νομίζω πήραμε μια καλή εγχώρια δόση και ξέρουμε τουλάχιστον ένα album όπου θα μας συντροφεύει και πάντα θα μας φέρνει με νοσταλγία στο μυαλό τον Ιούλιο του '23.

 

 Δεν έχουμε πολλά να συμπληρώσουμε. Μοναχά να πούμε ένα τεράστιο μπράβο στην ομάδα και πως περιμένουμε με ανυπομονησία την επόμενη κυκλοφορία του-είτε LP, είτε EP είτε απλά single βρε αδερφέ. Ό,τι και αν είναι, η ποιότητα είναι εγγύηση και ξέρουμε ήδη πως θα το γουστάρουμε όπως κάνουμε κάθε φορά.

Βαθμολογία : 8.6/10 

Κωνσταντίνος Παπαθανάσης για το MOPA- Music Webzine