Helloween - Keeper Of The Seven Keys Pt.1 & 2 ( Nostalgic Review )

 

Keepers. Με μια και μόνο λέξη, ο μεταλλικός εαυτός μου μπορεί να ανατριχιάσει. Και ακούγοντας την ,

δεν μπορεί να μην φέρει στο νου του τους πυλώνες, τους μπαμπάδες, ΤΟΥΣ ΚΥΡΙΑΡΧΟΥΣ ΚΑΙ

ΝΟΜΙΜΟΥΣ ΙΔΡΥΤΕΣ ΤΟΥ POWER METAL. Μιλάμε για τους Θρυλικούς Helloween και τους

γαμέτες του σύγχρονου Europower «Keeper Of The Seven Keys Part 1 & 2». Δυο albums όπου στα τέλη

της δεκαετίας του '80 ήρθαν να σηματοδοτήσουν την αρχή μιας καινούργιας εποχής για το σύγχρονο

ευρωπαϊκό ή αν θέλετε και παγκόσμιο μεταλλικό στερέωμα. Το Power Metal είναι στα σκαριά με ήδη

υπάρχουσες επιρροές από μεγάλους καλλιτέχνες συμπεριλαμβανομένων των Judas Priest, Iron Maiden

και Dio (τουλάχιστον στιχουργικά). Και μαντέψτε: Το κατάφεραν πάραυτα! Αλλά καλύτερα ας πάρουμε

τα πράγματα από την αρχή και αρχή ήν..... ο Kai Hansen.

1986. Ο χρόνος μας βρίσκει σε μια περίοδο όπου οι Helloween έχουν τετραμελή σύνθεση με τον Kai

Hansen να αναλαμβάνει τόσο τις κιθάρες (μαζί με τον Michael Weikath) όσο και τα φωνητικά (τότε θα

μπορούσες να τους πεις και πρώιμους Gamma Ray). Οι δυσκολίες όμως στον συγχρονισμό φωνής και

παιξίματος κιθάρας ήταν ικανές έτσι ώστε να οδηγήσουν το τρελό αυτό παρεάκι - όπου σημειωτέον

ΗΔΗ είχε κυκλοφορήσει το ομώνυμο EP (1985) ,το ντεμπούτο τους « Walls Of Jericho» (1986) και το

single «Judas» (1986)-να αναζητά τραγουδιστή. Μετά από μια εκτενή έρευνα κατέληξαν στον

πολυαγαπημένο Michael Kiske, διπλασιάζοντας έτσι την παρουσία των Μιχάληδων στο συγκρότημα.

Και ώρα για δουλειά. Ήδη έχει προγραμματιστεί η κυκλοφορία ενός διπλού album με τίτλο «Keeper Of

The Seven Keys», το οποίο έπειτα από την άρνηση της δισκογραφικής εταιρείας για την κυκλοφορία του

ως διπλού album, κυκλοφόρησε σε 2 μέρη, το Part I το 1987 και το Part II to 1988. Τα «Keepers»

αποτέλεσαν δυο (σε ένα) albums ορόσημα τόσο για την πορεία του συγκροτήματος όσο και για τον

σκληρό ήχο καθώς εισήγαγαν ένα εντελώς καινούργιο είδος στο παγκόσμιο μουσικό στερέωμα,

αποτελώντας μέχρι και σήμερα τα 2 δημοφιλέστερα και χαρακτηριστικότερα albums των Helloween,

όσο και το τέλος της πρώτης περιόδου του συγκροτήματος, μιας και αφότου τελείωσε και η περιοδεία

του Part II, ο Kai Hansen αποχώρησε δημιουργώντας 2 έτη αργότερα τους εμβληματικούς Gamma Ray.

Πάμε Όμως στο Δια ταύτα:

«Keeper Of The Seven Keys Part I»

Το Keeper 1 όπως έγινε ευρύτερα γνωστό, αποτελεί το πρώτο μέρος της καταπληκτικής δουλειάς, με

τις συνθέσεις να προέρχονται κυρίως από τον Hansen και με παρθενική εμφάνιση του 18χρονου τότε

Michael Kiske. Αρχίζουμε με το εκπληκτικό I'm Alive!!! Εμβληματικό εισαγωγικό θέμα, βασισμένο ως

έναν βαθμό στις εναλλαγές του Ides Of March των Iron Maiden (Killers – 1981) και στο καπάκι το

φοβερό Riff. Τραγούδι τομή!! Ακολουθεί το A Little Time, όπου προσωπικά θεωρώ φιλεράκι (λίγο μωρέ

μην με φάτε οι κολοκυθοκέφαλοι). Δυνατό riff, μίξη εξαιρετική και καταπληκτικές δυναμικές,

αλλά.......σαν σύνολο δεν πιάνει το μεγαλείο των υπολοίπων. Και μετά την πιο αδύναμη στιγμή πάμε

στην πιο υποτιμημένη: Twilight of the Gods (μην το μπερδέψετε με Bathory). ΤΙ ΕΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ;;;

Αρμονικά Φωνητικά, Ριφάρες, Σολάρες...ΠΟΛΛΕΣ ΑΡΕΣ (το έχουμε ξαναπεί). Και εδώ όλοι οι

φυσιολογικοί οπαδοί πρέπει να αναρωτηθούν: Για ρε παιδιά δεν το παίζετε; Παίζετε άλλες κι άλλες...

(ξέρετε) και δεν παίζετε αυτό;; Anyway...

Σειρά παίρνει η μπαλαντούλα μας. Τι μπαλαντούλα δηλαδή... ΜΠΑΛΑΝΤΑΡΑ. Μιλάμε για το ΕΠΟΣ

που ονομάζεται A Tale That Wasn't Right, το οποίο και πρωτοάκουσα χάρη στην πρώην μου (Νίτσα αν

το βλέπεις αυτό σε ευχαριστώ-αλλά μόνο για αυτό). Εδώ Κυρίες, Κύριοι και Αγαπητά παιδιά μιλάμε για

την δεύτερη δημοφιλέστερη μπαλάντα της μπάντας μαζί με το Forever And One και σαφώς την

καλύτερη. Η ένταση, το συναίσθημα..ο εαυτός που περνά δύσκολα περιγράφεται με λόγια και είναι μια

εμπειρία όπου κάθε μουσικόφιλος (ΟΧΙ μόνο μεταλλάς) πρέπει να ζήσει..και μετά μπορεί να φύγει

ήσυχος.

Και μετά τον φοβερό αυτόν ύμνο η βελόνα φτάνει στο κέντρο...και ώρα για αλλαγή

Side B λοιπόν και καλωσόρισμα με Future World. Δεν νομίζω πως χρειάζεται αρκετή ανάλυση γιατί

αυτό το τραγούδι είναι τέλειο. Μονάχα και μόνο το γεγονός πως δεν λείπει από το Setlist του

συγκροτήματος από ΟΛΑ τα tours (εκτός του πρώτου φυσικά) δηλώνει πολλά και κάθε νοήμων

άνθρωπος μπορεί να τα αντιληφθεί. Και η ώρα της καθεαυτού κολοκύθας ήρθε. Halloween και τα μυαλά

στα κάγκελα!!! Ένα από τα κομμάτια όπου συγκεντρώνει και μας δίνει απλόχερα στο πιάτο

όλο το ταλέντο του Hansen σε ένα αρμονικό σύνολο που όμοιό του δεν υπάρχει.

Ο Πρώτος κύκλος κλείνει εν τέλει με το σύντομο «Follow The Sign» ετοιμάζοντας μας με τον 

πιο επικό τρόπο για την έλευση του sequel. 

Part ΙΙ is loading...

«Keeper of The Seven Keys Part II»

Αλλαγή δίσκου, Side A και η βελόνα αρχίζει να ξεδιπλώνει την μαγεία των Νοτών του Invitation και του

Eagle Fly Free. ΤΡΕΛΛΑΑΑ!!!! Η αδρεναλίνη στα ύψη μέχρι τελευταίας νότας στο εισαγωγικό κομμάτι

του έργου όπου (κατά κύριο λόγο) ανήκει εξ' ολοκλήρου στον Μιχαλάκη τον πρεσβύτερο (aka Weikath).

Συνεχίζουμε με το εκπληκτικό Always Walk Alone, με φοβερές κιθάρες και ενορχήστρωση και την φωνή

του Kiske να αγγίζει τα όρια της παράνοιας. Μας ταξιδεύει, μας ανεβάζει ακόμη ψηλότερα από ό,τι

έκανε ο «αετός» προηγουμένως , φτάνοντας μας σε ένα ύψος όπου από Rise θα καταλήξουμε σε Fall

μιας και ακολουθεί το μοναδικό (ψιλο)φιλεράκι του album. Διασκεδαστικό, χαρούμενο με....ιδιαίτερη

ενορχήστρωση, το Rise and Fall μας χαρίζει μια όμορφη στιγμή που καλώς ή κακώς δεν είναι αντάξια

του έπους που ακολουθεί. ARE YOU READY FOR DR.STEAN?????? Στο ιστορικό live όπου έγινε στην

Πλατεία Νερού τον Ιούνιο που μας πέρασε, μαρτύρησε το τεράστιο εύρος δύναμης αυτού του

τραγουδιού μιας και ένα κοινό άνω των 20.000 ατόμων (συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού που

στεκόταν ψιλοχαμμένος στις πρώτες 6-7 σειρές) να χοροπηδά ανελέητα χωρίς να συνειδητοποιεί καλά

καλά τι συμβαίνει. Neoclassical επιρροές, χαρούμενο ύφος και....τρελοί στίχοι. Dr. Stein είναι αυτός

λογικό. Τελευταίο κομμάτι της πρώτης όψης, το We've got the right όπου για εμένα μετά το ομώνυμο,

είναι το πιο ιδιοφυές του album. Έχει τα πάντα στο τέλειο βαθμό, μετρημένο, ανέλπιστο, με πολύ εύκολη

και αποτελεσματική ανάδειξη των ικανοτήτων των μελών, τόσο ατομικά όσο και ως ένα ενιαίο σύνολο.

Η φωνή του Μιχάλη πάλι....πας στα ουράνια και κατεβαίνεις ξανά.

Side B. MARCH OF ΤΙΜΕ!!! To έπος του Kai Hansen και ένα από τα δύο κομμάτια που συνέθεσε σε

όλο το album (μαζί με το επόμενο). Δεν νομίζω πως χρειάζεται να πούμε πολλά για αυτό το κομμάτι.

Είναι άλλο ένα διαμαντάκι στην χρυσή δισκοθήκη τους. Δεν το χορταίνεις ποτέ και κάθε φορά που το

ακούς, αποτελεί μια νέα μυσταγωγική εμπειρία για όλους μας. Επόμενο στη σειρά, ίσως το πιο γνωστό

και αναγνωρίσιμο κομμάτι του συγκροτήματος (μαζί με τις 2 μπαλάντες που προαναφέραμε στην αρχή)

και δεύτερο κατα σειρά τραγούδι του Kai Hansen, το I Want Out. Ένα τραγούδι προοίμιο για την

αποχώρηση του «γονιού από την οικογένεια» καθώς αποτέλεσε την προοικονομία της αποχώρησης του

Hansen. Για αυτό άλλωστε τα Keepers τους σημάδεψαν ̈ Ο αντίκτυπός τους ήταν γενικευμένος και

προφητικός. Πέραν της ιστορικής τους σημασίας πάντα, δεν σταματά να αποτελεί ένα αγαπημένο

κομμάτι, πολυπαιγμένο μεν άλλα εξαιρετικά πιασάρικο δε, παρόλη την...μεγάλη ομοιότητά του με το Out

In The Fields του Gary Moore.

Και τώρα...η δεύτερη στιγμή του δράματος. Η ώρα για το Keeper Of The Seven Keys όπου προσωπικά

είναι και το αγαπημένο μου τραγούδι των Helloween. Μια σύνθεση του τρομερού Michael Weikath που

σε ανατριχιάζει σε συγκινεί και σε ανεβάζει το ίδιο δυνατά! Απλά δεν υπάρχει. Νομίζω πως όποια

περιγραφή και αν κάνουμε δεν θα είναι αρκετή και πάντοτε κάτι θα μας ξεφεύγει αδικώντας το (έστω και

λίγο) πράγμα που δεν θέλει κανείς, εφόσον το τεράστιο αυτό τραγούδι-ύμνος αποτέλεσε, αποτελεί και θα

αποτελεί ένα από τα πιο ολοκληρωμένα power metal κομμάτια όλων των εποχών!! Και δεν θα ξαναβγεί

ποτέ κάτι τέτοιο. Η ιστορία γράφτηκε...

Πριν κλείσουμε, αξίζει να αναφέρουμε πως τα Bonus Tracks τα οποία είχαν κυκλοφορήσει κατα

περιόδους σε διάφορες εκδόσεις των albums, είναι επίσης εξαιρετικά αποτελούμενα τόσο από

επανηχογραφήσεις παλαιότερων τραγουδιών (Victim Of Fate για παράδειγμα) όσο και καινούργιες

συνθέσεις (όπως το τρομερό Save Us). Αυτά όμως για άλλη συζήτηση πιο ενδελεχή, εξετάζοντας

παράλληλα τα αίτια απομάκρυνσής τους απ ́το κύριο Tracklist άλλα και συγκρίσεις με αυτό.

Νομίζω, τελικά πως είναι εύκολο να καταλάβει κανείς πλέον πως τα Keepers δεν είναι απλά δυο concept

albums. Δεν είναι τα παλιότερα Use Your Illusion όπως έχουμε ακούσει κατα καιρούς. Είναι οι πυλώνες

του σύγχρονου ήχου του Ευρωπαϊκού Power Metal όπου χωρίς αυτά θα ακούγαμε μόνο τραχύ speed,

χωρίς ιδιαίτερες μελωδικές γραμμές, φαντασμαγορικές ενορχηστρώσεις και μυθολογικά εξώφυλλα. Θα

ζούσαμε πολύ απλά κλειδωμένοι σε ένα παράλληλο, πιο μίζερο και αφάνταστο σύμπαν. Αλλά που

ξέρετε; Ο «κλειδοκράτωρ» μπορεί να μας περίμενε κάπου και με ένα απ' τα 7 κλειδιά του να μας

ελευθέρωνε.......Just Follow The Sign.....

Κωνσταντίνος Παπαθανάσης για MOPA-Music Webzine