Shadowstrike - Traveler's Tales (Full Album Review)

Σήμερα θα μιλήσουμε για ένα άλμπουμ το οποίο έπεσε τυχαία στην αντίληψη μου μιας και μου το πέταξε στο feed του BANDCAMP. Αυτό το άλμπουμ είναι το "Traveler's Tales" των Αμερικανών ShadowStrike που εδρεύουν στο Long Island της Νέας Υόρκης. Είχα ξανά ακούσει υλικό από αυτό το συγκρότημα πίσω στο 2021 όταν είχαν βγάλει ένα EP με το όνομα  "Fables & Folklore" το οποίο μου είχε κάνει απίστευτη εντύπωση... Για το σημερινό καθώς και για το δεύτερο Full Length Album τους αν σου αρέσει να χει ορχήστρα το μεταλ που ακούς και είσαι οπαδός των Rhapsody δεν έχεις τι να κάνεις πάρα να ακούσεις αυτό τον δίσκο.

Το άλμπουμ ξεκινάει με το instrumental κομμάτι "The Path Untraveled" το οποίο είναι λες και ξαφνικά μπαίνεις μέσα σε ένα βιντεοπαιχνίδι όπου αιωρησε στον αέρα ένα χρυσαφένιο φως πέφτει πάνω σου και τα ρούχα σου σιγά σιγά αντικαθίστανται από την πανοπλία η οποία θα σε συνοδέψει σε αυτό το ταξίδι στα απάτητα μονοπάτια αυτού του κόσμου που μόλις μπήκες.

Αμέσως μετά ακούς τα solo από την κιθάρα που σπέρνουν καθώς και τα τύμπανα να οποία μανιωδώς βαράνε. Ήδη από το πρώτο τραγούδι επίσης χρησιμοποιούν και ορχήστρα κάτι το οποίο με μάγεψε γιατί ο συνδυασμός Power metal και ορχήστρας είναι πάντα τόσο μα τόσο φανταστικός. Στιχουργικά ο ήρωας μας στο συγκεκριμένο κομμάτι ενώ τα σημάδια του πόνου έχουν μείνει (but the scars they're still remaining) θέλει να ξεφύγει από όλο αυτό ώστε να μην το ξανά νιώσει.

Ακούγονται κάτι παράξενοι ήχοι μέχρι να αρχίσει αυτό το έπος που ονομάζεται "Don't Turn Back" το οποίο θα μπορούσε άνετα να είναι τραγούδι σε κάποιον δίσκο των γνωστών σε όλους Rhapsody. Το ρεφρέν να είναι συνδυασμός τραγουδιστή και ορχήστρας κάνοντας το αρκετά catchy, να εμφανιζονται και πλήκτρα το οποίο το κάνανε το αγαπημένο μου τραγούδι του δίσκου ενώ εγώ παράλληλα έκανα εικόνα πως είμαι μέσα σε ένα δάσος και προσπαθώ να φτάσω πισω στο παλάτι μου πολεμοντας ότι μου εμφανίζεται μέσα σε αυτό. Στιχουργικά έχει power metal στίχους τους οποίος δεν θα τους βαρεθώ ποτέ όπως (All my dreams will come true).

Μετά την 6λεπτη πανδαισία μπαίνουμε στους ανέμους της αλλαγής "Winds Of Change" όπου το τραγούδι είναι αρκετά  επικό μιας και η ορχήστρα συμμετέχει αρκετά στο τραγούδι και δεν είναι μόνο στο ρεφρέν. Σε αυτό το τραγούδι είναι λες και ακούς να συνομιλεί ο τραγουδιστής (Matt Krais) με την ορχήστρα ενώ σε μερικά σημεία συμμετέχουν ταυτόχρονα. Οι ρυθμοί και εδώ παραμένουν πολύ Power metal δηλαδή γρήγοροι με όλα τα όργανα να έχουν χτίσει μια φοβερή ατμόσφαιρα.

Περνάμε στο "Decisive Battle" (αποφασιστική μάχη) όπου πραγματικά αν δεν τραγουδούσε ο Fabio Lione στο "Power Of The Dragonflame" θα νόμιζα ότι αυτό άκουγα. Μόνο από τον τίτλο μπορεί κάποιος να καταλάβει τι λένε οι στίχοι και εννοείται μιλάει για μάχη, προφητείες, πανοπλίες και όλα τα συναφή που χωρίς αυτά δεν θα υπήρχε το power metal!!

Και εκεί που βρισκόμασταν στην τσίτα και ήμουν σε μάχες με δράκους και γκομπλιν με το "Premonitions" βρίσκομαι σε γάμο της Disney (όχι ότι με χαλάει) στον οποίο είμαστε στην σκηνή του χορού και τραγουδάει το ζευγάρι μαζί το αγαπημένο του τραγούδι. Στο κομμάτι συμμετέχει η Katie Peslis μια όμορφη φωνή που χωρίς αυτήν δεν θα έβγαινε αυτή η ωραία μπαλάντα που θυμίζει παιδικά χρόνια σε συνδυασμό με κάποιες καμπάνες που χτυπούσαν εύθυμα.

Αμέσως μετά στο "The Oracle" συνεχίζει το vibe του προηγούμενου κομματιού μέχρι που αρχίζει να ξανά ηχεί η ηλεκτρική κιθάρα στο 1 λεπτο να μπαίνουν τα τύμπανα, η ορχήστρα και τώρα η εικόνα συνεχίζεται και το focus από το ζευγάρι που χόρευε πάει σε μια ευρυγώνια εικόνα όπου δείχνει όσους είναι παρόντες στο γεγονός. Στιχουργικά βέβαια δεν έχει καμία σχέση με αυτήν την εικόνα που μου δημιουργεί το τραγούδι μόνο ακούγοντας το αλλά μας λέει για έναν χρησμό.

Πίσω στους ρυθμούς μας, οπότε και πίσω στο ταξίδι μας προσπαθώντας να βγω από αυτόν τον λαβύρινθο στον οποίο μου πετάγονται τέρατα έτοιμα για να γίνει γερο νταβαντουρι. Μουσικά δεν αλλάζουν και πολλά μιας και η ορχήστρα για άλλη μια φορά δίνει παρόν καθώς και ο ρυθμός των οργάνων δεν αλλάζει και πολύ.

"Midsummer's End" και εννοείται ήταν δίκαιο και έγινε πράξη ώστε να υπάρχει ένα τραγούδι τίγκα στα motivational quotes αφήνοντας λίγο τις μάχες απέξω γιατί καλή η φαντασία αλλά δυστυχώς ή ευτυχώς δεν ζούμε σε ένα ιπποτικό παραμυθάκι αλλά ζούμε στην δική μας ιστορία την οποία κατά την γνώμη μου πρέπει να την γράψει ο καθένας με χρυσά γράμματα!!!! (seize the day, break away, seek the answer)

Αν και είμαστε στο προτελευταίο τραγούδι είναι λες και είμαστε στο τελευταίο. Το "The Sonneteer" είναι μια μπαλάντα η οποία με έκανε να φανταστώ πως βρίσκομαι σε κάποια κηδεία ενός πολύ καλού βασιλιά ο οποίος πέρασε από τον τόπο που κατοικώ και έπρεπε να τον αποχαιρετήσουμε με τον καλύτερο τρόπο. Ένα ωραίο χαρακτηριστικο του κομματιού είναι ότι προς το τέλος γίνεται πιο γρήγορο αλλά και πιο επικό το οποίο το κάνει ένα εξίσου εντυπωσιακό κομμάτι για τα αυτάκια μου. Εδω στιχουργικά πάντως πέσαμε μέσα σε σχεση με την φαντασίωση μου μιας και όντως αναφέρετε σε βασιλιάδες

"Woodland Nights" τελευταίο και μεγαλύτερο κομμάτι του δίσκου. Η ατμόσφαιρα που μας δίνει είναι ότι το παραμύθι οδεύει προς το τέλος του και πως ήρθε η ώρα να κλείσει αυτό το παραμύθι όπως γίνεται στις ταινίες που βλέπεις στο τέλος ένα βιβλίο που από εκεί που σου δείχνει την τελευταία φωτογραφία η οποία από κινούμενη παγώνει και βλέπεις το βιβλίο να κλείνει μόνο του. Επίσης με χαροποίησε αφάνταστα που για ακόμα ένα κομμάτι υπήρχε ορχήστρα. (We all see the sunrise as the world comes to life)

Αυτός ο δίσκος κράτησε 1 ώρα... Εμένα μου φάνηκε σαν να κράτησε 5 λεπτά. Είτε σε αρέσει το power metal είτε το παίζεις ελιτιστής κάνε την χάρη στον εαυτό σου και άκουσε το... Θα χεις μια ώρα στην οποία θα ξεχαστείς με τόσο ωραίο τρόπο και  θα σου δώσει ενέργεια αλλά και θέληση να συνεχίσεις ώστε να λύσεις κάθε σου πρόβλημα. Αυτό το άλμπουμ δεν έχει ώρα ακούγεται οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας είτε θέλεις να χαλαρώσεις είτε απλά θέλει μας νιώσεις λίγο ήρωας παραμυθιού ώστε να πάρεις κίνητρο... SHADOWSTRIKE ΘΈΛΩ ΚΑΙ ΆΛΛΑ ΤΈΤΟΙΑ ΔΙΣΚΆΚΙΑ (ήρεμα το λέω)

Βαθμολογία : 9,8

Ανδρέας Βαρσάμης για το MOPA-Music Webzine