Departure Chandelier - Satan Soldier Of Fortune ( Full Album Review )

 

Κάτι λέγαμε για τον Καναδά σε προηγούμενο άρθρο... Όπως φαίνεται ήρθε η ώρα να ξανά πούμε διότι επανάληψη μήτηρ πάσης μαθήσεως!!! Σήμερα θα μιλήσουμε για την περίπτωση των Departure Chandelier και του τελευταίου τους άλμπουμ "Satan Soldier of Fortune".

"Intro (Napoleonic Battlefield Cleanup)" ... Αυτό είναι το εναρκτήριο κομμάτι του δίσκου το οποίο είναι ένα ιντερλούδιο το οποίο σε βάζει στο mood του άλμπουμ και των τραγουδιών που έπονται μετά από αυτό. Ο συνδυασμός των πλήκτρων ενώ παράλληλα κάποιος κοίτα το το artwork του άλμπουμ (Ο πίνακας του Ζακ Λουί Νταβίντ που απεικονίζει τον Ναπολέων)

"By Way of Torchlight from Parliament to Catacombs" . Με αυτό το μακρινάρι για τίτλο συνεχίζεται το ταξίδι μας και αυτή την φορά κάτω στις γαλλικές κατακομβες στις οποίες ένας ορυμαγδός - καταιγισμός από τα τύμπανα, τις κιθάρες τα ωραία raw κάφρικα φωνητικά σε συνδιασμό με τα πλήκτρα δίνουν αυτό που πρέπει κανονικά να ψάχνει ένας ακροατής αυτού του ήχου,δηλαδή χάος και γαλήνη ταυτόχρονα. "the dead are impossible to love" λέει αλλά εγώ διαφωνώ διότι μέχρι να δούμε από πρώτο χέρι κάτι ή να ακούσουμε κάποια μαρτυρία δεν μπορούμε να ξέρουμε... Ο καθένας ότι κατάλαβε από αυτό.

Αμέσως μετά ακολουθεί το "Hard as a Coffin nail". Ως συνήθως σχεδόν σε όλα τα black metal άλμπουμ υπάρχει αυτό το τραγούδι που θα είναι doom/heavy metal ταυτόχρονα. Εμ ναι ένα τέτοιο είναι το "Hard as a coffin nail" και πιστεύω πως είναι έτσι διότι εδώ η μπάντα θέλει να βγάλει το μίσος και την μισανθρωπιά της από μέσα της!!! "i'm preparing for the afterlife, i don't want any surprises when i get there" ΚΑΙ ΓΙΑΤΊ ΌΧΙ ΚΎΡΙΟΙ;;; ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΈΧΕΙ CONTENT Η ΜΕΤΑΘΑΝΆ ΖΩΉ ΜΑΣ;;; (άμα υπάρχει!!)

Τσίτα και όλεθρος μαζί σε ένα τραγούδι. Εννοείται πως μιλάω για το "Accipitridae" ένα τραγούδι το οποίο όπως φαίνεται και από το τέλος του τραγουδιού είναι αφιερωμένο στον Ναπολέων (Hail Napoleon). Αυτό το τραγούδι είναι ότι χρειάζεται κανείς απλά για να ξεσπάσει, να ηρεμήσει από όλη αυτήν την βαβούρα που σε φέρνει ζάλη στο κεφάλι η καθημερινή ζωή στην πόλη. ΑΥΤΌ ΕΊΝΑΙ ΤΟ ACCIPITRIDAE ΚΥΡΙΕΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΙ... ΈΝΑ ΑΠΌ ΤΑ ΠΟΛΛΆ ΓΙΑΤΡΙΚΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΔΙΆΘΕΣΉ ΜΑΣ!!!!! "feel the knowledge of the elders", εσύ μπορείς να νιώσεις αυτήν την γνώση από τις πιο παλιές γενιές ή είσαι από αυτούς όπου απορρίπτουν το κάθε τι παλιό;;;

"Interlude (Graverobbers Profit Off the Fallen of Both Sides)" . Το δεύτερο ιντερλούδιο από τα τρία που έχει αυτός ο δίσκος. Το vibe παρόμοιο με τον καλπασμό του αλόγου να μας....

Οδηγεί στο "Hail Dark Forces". Μόνο απο τον τίτλο μπορεί κάποιος να καταλάβει την στιχομυθία του τραγουδιού αυτού. Ο ρυθμός γίνεται λίγο πιο Heavy προς doom ενώ τα χορωδιακά back vocals νομίζω πετυχαίνουν τον σκοπό του συγκροτήματος για το συγκεκριμένο τραγούδι. "seeking outside power", η δύναμη είναι πάντα δυστυχώς ή ευτυχώς είναι ένα πράγμα το οποίο όσο και να έχουμε δεν θα μας φτάνει ποτέ θα θέλουμε πάντα να χουμε περισσότερη, καμία φορά όμως αυτό οδηγεί σε μονοπάτια χωρίς γυρισμό!!!

"Satan Soldier of Fortune". Το μεγαλύτερο σε διάρκεια τραγούδι του δίσκου (7 λεπτά και 34 δεύτερα). Το intro κράτησε δυόμιση λεπτά μέχρι στο τραγούδι να φαίνεται η heavy metal επιρροή του και με ένα ωραίο main riff να περιγράφουν τον Σατανά λες και το περιγράφει ο ίδιος (δηλαδή σε πρώτο πρόσωπο). Να πω και την αλήθεια δεν με ξετρέλανε πολύ αυτό το τραγούδι αλλά τουλάχιστον δεν χαντακωνεί την εικόνα του υπολοίπου άλμπουμ!!

"Outro (Dragged Via Musket Straps and Set upon Bivouac Fires)". Το λέει και ολας είναι outro. Θα έπρεπε να είναι είναι και αυτό ιντερλούδιο;;; Φυσικά και όχι (θα προτιμούσα βέβαια το ενδιάμεσο ιντερλούδιο να φύγει και αυτό να παραμείνει).Οπως και να χει όμως αυτό είναι το τραγούδι που ρίχνει την αυλαία σε αυτό το ταξίδι μας κάπου στην Γαλλία του Ναπολέοντα!!!

Πάντα ο Καναδάς καθώς και το black metal πάντα θα χουν κάτι καλό να σε δώσουν ώστε να καταλάβεις γιατί αυτό το είδος μουσικής είναι μέσα στην καρδιά σου. Δεν είναι κάτι που δεν έχεις ξανά ακούσει αλλά τουλάχιστον με τον δικό του τρόπο προσπαθεί να σου πει πως ξες τι;; Μπορώ να σου κρατήσω συντροφιά για ένα 40λεπτο χωρίς να με βαρεθείς. Θα το πρότεινα σε όλους για μια ακρόαση και να δώσουν έμφαση όλοι στο "Accipitridae" αυτό το τραγούδι είναι πραγματικά το καλύτερο του δίσκου!!! Αυτά από μένα σήμερα αγάπες τα λέμε σε κάποιο επόμενο μουσικό review!!!!

Βαθμολογία : 8/10 

Ανδρέας Βαρσάμης για το MOPA-Music Webzine